1.BÖLÜM

25 5 3
                                    

Metrobüse binip eve gidecektim,iş çıkışıydı. İlk gelen metrobuse bindim ve boş bir yere oturdum.Metrobüs boştu 10 kişi anca vardı içeride, karşımda üç dede bana gülümseyerek bakıyorlardı.

Çok değişik giyinmişlerdi ya imamdılar yada deli çok belliydi.Üzerleri de beyaz çarşafa benzer bir ihram vardı.

O an bir durakta durduk.Bu sefer baya birileri bindi. O an gözlerim fal taşı gibi açıldı.Birileri karşıdaki dedelerin üzerine oturmuştu. Dedeler belki 65 belkide 70 lerindeydi sinirle tutunarak kalktım.İlk dedenin üzerine oturan kumral saçlı,ela gözlü adama yaklaştım."Pardon beyefendi ama dedenin üzerine oturduğunuz yap yaşlı adam sizi taşıyamaz kalkar mısınız?"dedim ben kaşlarımı çatarak bakarken,adam bana korkarak bakıyordu."Burda biri yok ki hanfendi siz iyi misiniz?"

Ha bir de yalan söylüyor. Adama uçmamak için kendimi tuttum.Sinirle ikinci dedenin üzerine oturan hanfendiye yaklaştım.Müzik dinliyordu.Sesi o kadar çok açmıştı ki ben bile duyordum. Another love dinliyordu. "Pardon?"duymadı.Sesimi daha çok yükseltim."Pardon?"gözlerini bana çevirdi ve kulaklığını aşağı indirdi.
"Buyrun?"dedi sakız çiğniyordu,ağzını şapırdatarak çiğniyordu."Dedeciğin üzerine oturdunuz zavallı adam kıpkırmızı oldu." Gözlerimi beyaz sakalı dedeye çevirdim."Dedem söylesene sende ,kaldın orda kıpkırmızı" Kadın sinirle kalktı.Deli midir nedir diye geçirdim içimden.Birinci dedenin üzerindeki adam kalmamıştı ve zavallı dedem birazdan patlayacak olan domatese benziyordu.

Adama sinirle "Kalk lan zavallı dedem kıpkırmızı oldu kalk"sinirle üçüncü dedenin üzerine oturan genç çocuğa sinirle baktım 12 yaşlarında görünüyordu."Kalk lan sende dede kıpkırmızı oldu görmüyor musun?"
Adam bir şeyler mırıldandı ve diğer tarafa gitti.Çoçuk ise "Abla sen delisin"dedi sırıtarak."Ben deli değilim Kalk yavrum ordan ben sana başka yer bulacam yer yok sanki gelmiş dedenin kucağına oturmuşsun" çocuğu kolundan tuttum ve daha demin kalktığım yere oturacaktım ki başka biri oturmuştu.Daha demin kaldırdığım genç adam oturmuştu.

"Kalk çocuk otursun" bağırarak ekledim. "Hey Ahali! Çocuğa yer vermiyor" arkadan bir teyze "Tık tık gençlik bitmiş"dedi. Adam sinirle "Sen bela mısın?"iyicene sinirlenmiştim.

"Dedeciğin üzerine oturdunuz şimdi de çocuğa yer vermiyorsunuz çocuk düşsün mü?"daha fazla sakin konuşamadım. "Kalk lan işte" sinirle kalktı. "Çaktık" diye mırıldandı diğer tarafa giderken sinirle arkasından "Ben deli değilim" diye bağırdım duydu mu bilmiyorum ama başını iki yana sallayıp gitti.

Dedenin üzerine oturup,çocuğa da yer vermemişti.Dedeler bana gülerek bakıyorlardı ben de onlara güldüm ayakta bir yere tutundum .İnsanların bana olan değişik bakışlarını duymazlıktan geldim.

İneceğim durağa son bir durak vardı o an birinci dede,tombik yanakları vardı diğerlerine göre daha kiloluydu."Yavrum sağol senin sayende kurtulduk"sesi tonton dedelerin sesi gibiydi."Rica ederim amcacım" gülümsediler ben de onlara gülümsedim.O an durağın kaçtığını fark ettim.Durduğumuz durakta hızla indim.

Ben inerken beni sinir eden adamında bu durakta indiğini gördüm göz devirdim.

YAZARIN ANLATIMIYLA

Saatler önce

Koray ofis gibi görünen bir binaya gelmişti. Burası dışarıdan ofis gibi görünse de aslında fonksiyon verilen yerdi. Buraya özel kişiler dışında kimse girmezdi Koray'da o özel kişiler arasındaydı.Girese doğru ilerledi görevliye bileğini gösterdi.Görevli gülümsedi ve onu içeriye aldı. Koray nereyi gideceği çok iyi biliyordu.Gülumsedi ve kapıyı açtı.

"Hoş geldin Koray" Koray gülümsedi "Hoş buldum."Adam eline bir kağıt aldı, Koraya uzattı."Bu kız bu kızı öldüreceksin. Bugün metrobüse binecek."Koray kağıdı aldı,incelemeye başladı.

                    İsim : Eliz                     Soyisim:-------                    "Kızın soyismini bulamadık" dedi , bu imkansızdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İsim : Eliz
Soyisim:-------

"Kızın soyismini bulamadık" dedi , bu imkansızdı. "Bu imkansız değil mi? Nasıl bulamadınız?"Koray biliyordu bu görevler ona zamanistten gelirdi ama bir şey daha biliyordu.Eğer soyisim bulunamazsa bu olanların türünden olduklarını söylerdi çünkü onların soyisimleri bir tek sistemde görünmezdi.

🩶

Bölümün sonuna geldiniz.

Umarım beğenmişsinizdir.

Bir daha ki bölümde görüşmek üzere

Yorumlarınızı eksik etmeyin.


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 13 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PSİKOZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin