The Eternity's Lie 1: Knight's Tale

Chapter 31: A Group Of Five

Third Person's POV

Norn continue to walk at the silence of the road that probably once a crowded. She can imagine people going here and there. Chatting with each other, telling stories and gossips, kids playing, youngsters fooling around, oldmens running carrying wild animals they had hunted at the nearby forest, and adult women showing their decorating or embroidery skills. That was all based on the story that the little girl Amelia had told them.

Mas pinagmasdan niya ang paligid at makikita ang halos hindi na mga makilalang gamit sa lugar. Kung iisiping mabuti ay hindi mo masasabing ilang linggo lamang ang lumipas matapos ang trahedya. Tila ba ay ilang dekada na ang nakalilipas at patunay doun ang mga naiwang gamit na animo ay tuluyang maglalaho sa isang ihip lamang ng hangin.

Huminto siya sa paglalakad at muling nilingon ang kaniyang pinanggalingan na hindi pa naman ganun kalayuan. Pinakatitigan niya ang bahay. Lumipas ang ilang segundo na duon lamang siya nakatingin hanggang sa tuluyan siyang humarap dito na bahagyang naka-awang ang mga labi sa isat-isa.

The beautiful mansion they had entered few hours ago is far different from what is currently in front of her. The establishment in front of her had it damaged walls surrounded with vines and moss. Sira-sira ang mga bintana nito at mula sa kinatatayuan niya ay mahahalata ang karumihan nito. Ang kulay ng mga pader at bubong ay tila kumukupas na. Ang mga kurtina na sumisilip mula sa bintana ay wasak-wasak na.

She flatted her lips that parted together. Muli niyang ibinalik ang tingin sa daang tinatahak bago magpatuloy. Lumipas ang mga napakatahimik na sandali at narating na rin niya ang kaniyang pakay. Ito ang tunay na nakaagaw ng kaniyang atensyon. Sa lahat ng kaniyang namasdang kagamitan at establisyemento ay ito lamang ang bukod tanging mukhang bago. May magandang daloy ito ng tubig.

This is the fountain where they met Amelia. Sa pag-ikot niya sa paligid ng fountain ay nahinto siya. Nakita niya sa kabilang bahagi ng pinanggalingan niya kanina. Duon makikita ang maliit na rebulto ng dalawang tao. Nasa gitna ito sa pagitan mismo ng apat na rebulto ng mga dyosa. Napatitig si Norn duon hanggang sa mapagtanto niya kung ano ang mayroon sa mga ito.

Ang magkasintahang si Armakus at Bellevue na isa sa tinalagang dyosa ng tubig. Isang tao at isang dyosa. Isang ipinagbabawal na pagibig. Ngunit gaya ng karamihang kwento ay nanaig ang pagmamahalan sa pagitan ng magkaibang lahi. Dalawang magkaibang mundo at antas ng buhay.

Si Armakus ay isang hamak na mangangaso, labis na ipinagbabawal sa kanilang lupain. Si Bellevue ay isang dyosa na inatasan ng kanilang ina sa responsibilidad sa anyong tubig sa lupain ng bayan na tinitirhan ni Armakus.

Ang landas nila ay nagtagpo isang gabing ginagawa nila ang mga tungkulin at pangangailangan. Binibigyang buhay ni Bellevue ang mga tubig sa isang lawa habang si Armakus ay kumikitil ng buhay ng mga ligaw na hayop sa gubat upang may makain at maikalakal ng palihim sa bayan.

Sa kabilugan ng lila na buwan ay napadpad siya sa lawa na iyon. Duon niya natagpuan ang isang napakagandang binibini. Hindi niya mawari ang gagawin sa kakaibang ganda na meron ito. Mula nuon ay namamalagi na siya ruon hanggang sa pareho silang umibig ng kay lalim sa isat-isa.

Nang malaman ito ng mga magulang ni Bellevue ay inutusan itong bumalik sa kanilang tahanan upang ilayo sa lalaki. Ngunit mas lumala ang sitwasyon nang malaman nilang nagbunga ang pag-iibigan ng dalawa.

Agad na tumakas ang dalawa mula sa mga ito at ilang buwan ang lumipas ay nagsilang ng apat na magagandang sangol na mga babae si Bellevue. Lumaki ang mga bata na isang mabubuting mga binibini. Ngunit dahil isang diyos at diyosa ang kanilang tinataguan ay kaagad silang nahanap ng mga ito. Matagal na palang alam ng mga ito ang buhay na mayroon sila habang nagtatago.