H απογευματινή Γκόστον ήταν ήσυχη σχετικά, καθώς τα μαθήματα είχαν ολοκληρωθεί και τα παιδιά περιφέρονταν είτε στους κήπους, είτε στη βιβλιοθήκη, είτε στα δωμάτιά τους. Τα παράθυρά της, διέθεταν διάφορα, ακανόνιστα σχήματα από όπου τρύπωνε ένα πενιχρό πλέον φως, ενός ήλιου που βασίλευε. H Χάττη Κόρνελ, Νεκρομάντης και εκείνη και στην ηλικία του Μόρτε, είχε μόλις βγει από τα γυναικεία λουτρά, μόνο για να συγκρουστεί με ένα αγόρι βγαλμένο από κάποιον μεσαιωνικό εφιάλτη ή βικτωριανής εποχής μυστήριο. Ο Μόρτε πισωπάτησε, κοιτώντας σχετικά άψυχα το σημείο όπου του είχε αφήσει λεκέ το νερό.
«Μη μου πεις. Μπλέχτηκα πάλι και αντί να πάω στα ανδρικά λουτρά, κατευθύνθηκα στο κοτέτσι»
«Αυτές τις δικαιολογίες τις έχουν πει και άλλοι! Χορτάσαμε αναμασημένο ρεπερτόριο ανδρικής παρόρμησης» του γρύλισε η Χάττη.
«Θα μπορούσα μέχρι και να παραδεχτώ πως δεν σε απεχθάνομαι. Παρόλα αυτά, όχι. Είναι η αλήθεια, καθώς είμαι καινούργιος εδώ. Εξάλλου, αν όλες οι παρουσίες σου μοιάζουν, θαρρώ πως δεν χάνω και κάτι» πρόφερε ξερά και έκανε στροφή προκειμένου να εξαφανιστεί, όταν το χέρι της τον σταμάτησε. «Θα προτιμούσα να μη με ακουμπάς»
«Είσαι δικός μου εσύ» αναφώνησε ενθουσιασμένη κλείνοντάς του το μάτι «Και αν τα νέα που ταξίδεψαν σαν αστραπή, αληθεύουν, τότε εσύ είσαι υπεύθυνος για την πτώση του σιχαμένου του Ντάρρεν»
Το φρύδι του Μόρτε ανασηκώθηκε.
«Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τον χαρακτηρισμό. Ναι, εγώ ήμουν αυτός που τρόμαξε τον τετράποδο μεταφορέα του»
Την είδε κυριολεκτικά να σκάει στα γέλια.
«Λοιπόν, θα ήθελες να γίνουμε φίλοι;»
Ο Μόρτε το σκέφτηκε. Φίλους δεν είχε και δεν καιγόταν να αποκτήσει, μα χρειαζόταν κάποιους γύρω του, στους οποίους ίσως και θα μπορούσε να στηριχθεί για να δημιουργήσουν πρόβλημα.
«Ας μην το κουράζουμε. Δέχομαι τον χαρακτηρισμό ΄΄φίλος΄΄ αλλά με κάποιους όρους παρόλα αυτά. Δεν θα είμαστε σαν όλους τους τυπικούς φίλους. Δεν χρειάζεται να μοιραζόμαστε και την κάθε λεπτομέρεια της σκέψης μας»
Η Χάττη τον κοίταξε προσεκτικά. Είχε παρόμοια χαρακτηριστικά με τα δικά του, κοινώς καστανά σκούρα, σχεδόν μαύρα μαλλιά και εξίσου σκούρα μάτια.
«Μάλλον δεν έχεις μάθει να εμπιστεύεσαι ιδιαίτερα τους άλλους»
«Πράγματι, είναι ένα μάθημα που παρέλειψαν να με διδάξουν οι ίδιες οι συνθήκες»
YOU ARE READING
ΜΟΡΤΕ #SSBC24
ParanormalΈνα αγόρι με άγνωστο παρελθόν, το οποίο οδηγεί στα βάθη του παρελθόντος, σε συγκρούσεις μεταξύ σκοτεινών δυνάμεων. Ο Μόρτε αισθάνεται σαν ένα αταίριαστο κομμάτι του παζλ, σαν να μην τον χωρά ο κόσμος, ούτε καν όταν μετακομίζει σε μία σοτεινή Σχολή μ...
