(Medya çok iyi değilmi)
..............................
"GLORİA KAÇ!"
"HAYIR ANNE SENİ BIRAKAMAM"
"SENİ ÇOK SEVİYORUM CANIM KIZI-"
"ANNEE"
...
Tam olarak yarım saattir walkerları öldürüp, ağlayarak kendime sığınak arıyodum.
"Tanrım lütfen bana yardım et..."
Arkamdaki çalılıklardan bir ses duydum.
"Hey!"
Bağırıcak gücüm kalmamıştı.
"Hey seni iğrenç beyinsiz benide yiyebilirsin kaybedicek birşeyim kalmadı artık."
Annem ölmüştü, yanımda yiyecek birşeyim yoktu,mermilerim azalmıştı şuan yapabiliceğim hiçbirşey yoktu belki dönüşürsem annemi görebilirdim.
Yere çöktüm ve gözüm kapalı walkerin beni dönüştürmesini bekledim. O sırada biri bana dokundu ve gözlerimi açtım. İster istemez kendimi geriye atıp silahımı karşımda duran 2 adama yönelttim.
Adam1 "hey hey sakin ol küçük kız sana zarar vermiyicez."
Arkadaki uzun saçlı adam arbaletini bana doğru tutuyodu.
Adam1: "Daryl silahını indir dostum."
Rick:"Ben rick, arkamdakide daryl."
Rick:"Bir grubun varmı?"
"H-hayır tek başımayım."
Bunu söylerken gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı.
"Peki kaç tane walker öldürdün."
Yutkunduö zar zor konuşabiliyordum.
"S-saymadım genellikle annemi korumak için gördüğüm her walkeri öldürmeye çalışıyodum."
"Annen nerde."
Dayanamadım ve silahımı yere bırakıp ağlamaya başladım.
"Anladım... küçük kız özür dilerim."
Burnumu çektim.
"Sorun değil."
"Peki hiç insan öldürdünmü?"
"2 kişi biri kardeşim çünkü dönüşmek üzereydi, diğeride kendimi ve annemi korumak içindi."
"Tamam bak bizim bir grubumuz var bize katılmak istermisin?"
Zaten başka bir seçeneğim yoktu.
"Evet isterim... şey şuan yanınızda yiyecek varmı?"
Adının daryl olduğu öğrendiğim adam bana bir konserve attı teşekkür ettim ve yola koyulduk.
"Hey rick bunlar olmadan önce nasıl bi hayatın vardı?"
Madem bir gruba alındım onları tanımam gerek değilmi ayrıca 15 yıldır babamdan bir hayır görmeyince rickin iyi niyeti beni çok etkilemişti.
Rickle sohbet ederken bazen darylada soru soruyordum ama kısa cevaplarla beni geçiştirip duruyordu.
Sonunda gelmiştik burası bir hapisaneydi ve oldukça güvenli gözüküyodı.
"HEY MAGGİE GLENN KAPIYI AÇIN!"
Kapıda bekleyen iki kişi ricki duyunca kapıyı açtılar. Beni görünce şaşırmışlardı. Rick beni tanıştırdı.
"Merhaba ben Maggie buda kocam glenn."
İkisiylede çok iyi anlaşmıştım. Beni hapisanin içine götürüp diğerleriyle tanıştırmak istediler. İçeri girdiğimizde yaşlı bir adam karşıladı.
"Merhaba ben hershel."
"Gloria"
"Memnun oldum gloria"
Çok iyi kalpli bir adama benziyordu.
Sonunda herkesle tanışmıştım. Maggie duşa girebiliceğimi hatta yeni kıyafetler giyebileceğimi söyleyince gözlerim parlamıştı hemen duşa girip iğrenç walker kanlarını üstümden silmiştim. Üzerimi giyinip çıktığımda Rick yanıma geldi ve hücrelerin hepsinin dolu olduğunu söyledi.
"Sorun değil ben yerde-"
"Benim hücremde ranza var benimle kalabilir."
Arkamı döndüğümde benim yaşlarıöda bir çocuk gördüm. Yanıma geldi ve
"Tanışamadık ben carl rickin oğluyum."
Dedi.
Uzattığı eli sıktım ve bende kendimi tanıttım.
Rick yanımıza geldi ve
"Ozaman anlaştık umarım iyi anlaşırsınız." Dedi ve gitti.
"Hadi gel sana hücreyi gösteriyim."
Carlı takip ettim ve hücreye girdim.
"Nerde yatmak istersin."
Hemen üste atlayıp yatağa yattım.
"En sevdiğim yer." Dedim ve carla birbirimize gülümsedik.
Oturup biraz sohbet etmeye başladık.
"Bu olaylardan önce hayatın nasıldı?"
Diye sordu carl.
"Yani çok heycanlı geçmezdi uyan, okula git, arkadaşlarınla buluş, eve git,oyun oyna, çizgiroman oku, ve yat."
"Benimkiside aynıydı."
"Bir saniye çizgi roman okuyorum dedin dimi?"
"Evet?"
Carl bir anda kalkıp çantasından bir çizgi roman çıkartmıştı.
"İnanmıyorum!" Dedim sesim ilk defa bu kadsr neşeli çıkıyordu.
Biraz göz gezdirdikten sonra aklıma birşey geldi. Hemen kalktım ve çantam gösterdiği çizgi romanın bir sonraki serisini çıkarttım. Carlın gözleri parlıyordu.
"AMAN TANRIM CİDDİ OLAMAZSIN."
Kıkırdadım ve çizgi romanı ona uzattım.
" bende bir eski bölümü arıyordum." Dedim oda bana kendininkini uzattı ve yataklara geçip okumaya başladık.
●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Okey gays ilk bölüm bitti umarım beğenmişssinizdir. Oy ve yorumu unutmayınn💗💗
