သစ်ရွက်ကလေးရဲ့ရင်ခုန်သံ....အပိုင်း(၇)
နောက်တနေ့မှနိုးလာတဲ့ထယ်ယောင်း.....ဝှားးးးအိပ်လို့ကောင်းလိုက်တာထယ်ယောင်းလက်နှစ်ဖက်ကိုလေပေါ်မြှောက်ပြီးအပျင်းကြေားဆက်နေတုန့်....
"အိပ်လို့မှကောင်းရဲ့လာအမွှေစိန်မွှေတာတော့တော်ရုံကိုမမွှေတာနော်...."
၊ထယ်ယောင်းမျက်စောင်းထိုးပြးတစ်ဖက်လှည့်
ကာ....ဟက်...ဘာတဲ့မွှေတာတောင်တော်ရုံမွှေတာမဟုတ်ဘူးဆိုဘဲကြည့်လို့မရဘူးဒေါသအိုးကြီးသူ့စိတ်သူ့ကိုယ်ဘဲ...ဟွန့်...
"ဟေ....မင်းလင်ငါ့ကဒီဘက်မယ်ဘယကိစ္စဟိုဘက်လှည့်ပြီးအတင်းတုတ်နေတာလည်းပြော..."
"အတင်းတုတ်စရာလာရုပ်ကိုလည်းကြည့်အုန်းရူပကလူတကာဒူးထောက်ခစားနေရတာအဖိုးကြီးရေ"
"အုန်မား.....နိုးတာနဲ့အဲနှုတ်ခမ်းတလှန်ပါးတစ်လှန်နဲ့ရန်တွေနေတာငါ့ထပ်ပြလိုက်ရမလာနောက်တစ်ခေါက်မေ့သွားအောင်"
"Wow...နှာဘူးဘားကုပ်ဘဲ"
"ဘာနှာဘူးဘားကုပ်လည်းလူနာလည်တဲ့စကားကိုပြောပေါက်စငါ့လက်မနဲ့လက်ညိုးဖစ်လိုက်လို့တ်ခါတည်းဂီသွားမယ်"
"ဟားးးးဟားးးကြောက်ရမယ်...ကြောက်ရမယ်..."
"အဲဒါဘာလုပ်နေတာလည်းအကျီချွတ်ပြီး"
ဘာလုပ်မယ်ထင်လည်း...ထယ်ယောင်းအကျီတွေချွတ်ပြီးဘောင်ဘီအနီလေးတစ်ထည်နဲ့အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးပြေးဆင်းသွားတယ်။
ရားးး....ရားးးးမွှေစိန်ဘယ်...သွား....
ဂျောင်ကုထယ်ယောင်းအနောက်ကပြေးလိုက်တော့...
YOU ARE READING
သစ်ရွက်ကလေးရဲ့ရင်ခုန်သံ....(Taekook)completed
Actionမီထွေးသားကိမြလိုခြင်လို့အိမ်ပေါ်မှာမွှေပြီးဆင်းပြေးလာတဲ့18နှစ်ကောင်လေး(ကင်မ်ထယ်ယောင်း) ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်တွေသဘောမကျလို့နယ်ဘက်မှာသစ်သီးမျိုးစုံစိုက်ပြီးအမေနဲ့နှစ်ယောက်တည်းနေတဲ့လူပျိုကြီးအရှုပ်ထုတ်အမွှေစိန်လေးရောက်လာတဲ့အခါဘာဆက်ဖြစ်မလည်း.... Zawgi မီေထ...