7

75 9 4
                                    

ჯუნი-POV

სულ ბნელა,ნელნელა თვალებს ვახელ,თვალში მკვეთრათ განათებული შიქი მხვდება და თვალებს ვჭუტავ,შემდეგ კი ვგრძნობ ვიღაცის მზერას მალე ხმასაც ვიგებ

?-ექიმო!გაიღვიძა

მესმის დედაჩემის ყვირილი.

სად ვარ?

საავადმყოფოში ვარ?

ხმას ვერ ვიღებ,თვალებს ძლივს ვახამხამებ,ვერ ვმოძრაობ
ბნელ ოთახში,დიდ ლოგინზე ვწევარ,გაუნძრევლად,ვერ ვინძრევი,რაღაც წამალი შემიყვანეს ორგანიზმში ძალებს აღგიდგენსო...

ჭერს ვუყურებ,ვფიქრობ ჩემზე.

ჩემ ცხოვრებაზე

სამაჯურზე

თეჰიონზე...

სად წავიდა?როგორაა?კარგადაა??

ბევრი კითხვა მაქვს,ძალებს ვიკრებ და ხმას ვიღებ

მე-დედა...

იმდენად დასუსტებული ვიყავი რომ ჩემი ძმა ძლოვს გაიგო

დედა-ხო შვილო,კარგად ხარ?

მე-თეჰიონი...ის..

მიხვდა რასაც ვეუბნებოდი,სახე შეეცვალა,წარბები შეკრა და საშინლად გაბრაზებული მითხრა

დედა-არაა საჭირო იცოდე!

მე-სადაა ის?

დედა-წავიდა!

მე-ს-სად?

დედა-ჯანდაბაში!ჯანდაბაშიც წასულა!ამოწყდეს მაგის საგვარეულო!ჩემი ერთადერთი ქალიშვილი ასეთ დღეში რომ ჩააგდეს.

მე-დედა....

დედა-ჩვენ ვალდებულები ვართ მისგან შორს ვიყოთ!ის არარის ჩვენნაირი! ჩვენ მონადირეები ვართ!ისინი დემოდები!ისინი უნდა მოკვდნენ!ამაზე პირადად მე ვიზრუნებ

მე-რას ლაპარაკობ....

დედა-მოგვიანებით აგიხსნი

მე-რა მონადირეები...რა დემონი...ამიხსენი რახთება

ზედმეტად გაკვირვებული და გაცოფებული ვარ დედაჩემის ნალაპარალებიდან

დაკარგული!Where stories live. Discover now