şiir kitabım

sensizlik

Bugün oradaydım
Aynı yerde aynı evde
Aşkınla yanan şöminenin karşısındaydım
Aynı anahtarla girdim içeri
Aynı sandalyeye oturdum o an
Aynı masada yemek yedim
Tesadüf mü bu yaa
Yoksa Aşkımız peşimizden mi koşuyor
Sonra yan odada hıçkırığını duydum
kapıyı çarpıp çıkışını duydum
O kavgadan artık kalan kırık vazoyla
İkimizin kalbi dûşmüş tozlu balkona
Yastığının üstünde saçını buldum
Aşkımızdan üşüyen kelebekleri
Gel hadi gel
Aşkımızdan hiç bitmesin
O güller hiç solmasın
Kelebekler hiç üşümesin
İçinde yaşayan bir yar olunca
Sensizlik hiç sürmesin.