Onun omzuna yatinca herşeyi Unutuyorsun bana öyle güzel şeyler diyordu ki bi ara omzundan kafami kaldırıp herşey güzel olucak dedi ve ambulans pindirilmisim bayik bir halde gözlerimi açtığında kağan annesi babası vardı annesi hemen nasılsın kızım demeye başladı kağan anne iyi bizi bi yalniz bırakır misiniz dedi odada ikimiz kaldık yanim doğru yaklaştı o yaklaştıkça benim kalbim yerinden cikacakmis gibi oluyordu ben kağan yılmaz hiç ozur edilemez ama ozur dilerim ne bileyim kendimi suçlu hissediyordum beni affedermisin dedi bende bu şansı kaybetmemek için bi şansla olur dedim kağan neymiş bakalım küçük hanım o şans beni burda tutma hemen taburcu olmak istiyorum beni budan çıkar sen hem kağan yilmaz değilmişim her istediğini yapabilen evet cikarirsan affederim dedim kağan yüzüme baktı ve bisey demeden kabidan dışarı çıktı bir sure sonra kapı açıldı ve doktorlar geldi beni taburcu etti bi elimde altı dikiş vardı gozleri m hep kağanı ariyordu
