GEÇMİŞİN CİNAYETİ

sen yaşıyormusun!?

Gözlerimi açtığımda karanlık büyük bir odadaydım hareket etmeye çalıştım ama farkettimki ellerim ve ayaklarım bağlanmıştı o an içime garip bir korku düştü etrafa bakınmaya başladım uyanmaya çalışan iki adam ve bir kız vardı. Uyandıklarında etrafa baktılar ama çok garip birşey vardı hiçbiriside korku yoktu sanki böyle şeylere alışık gibilerdi benim sesim tir tir titrerken sesim ağzımdan çok zor çıkıyordu 

'' ben nerdeyim siz kimsiniz benden ne isiyorsunuz'' gerçekten aptalca bunuda sormuştum onlarda benim önümde bağlıydı 

bu karanlıkta bile gözleri parlayan mavi gözlü çoçuk dalga geçer gibi kahkaha attığında yanında oturan ve arkadaşı olduğu belli olan başka biri sakince 

''korkmana gerek yok biz birşey yapmadık ama korkmuyoruz çünkü bu olay başımıza gelmişti sadece bir şey garip'' dedi

sıkıldığı ses tonundan belli olan başka biride 

''abi ben çok sıkıldım ne zaman gelip alcaklar bizi hem çok açım''diye bağırdı sonra kız konuştu 

''Selim varya bizim konuştuğumuz şeye bak birde senin kafayı yiycem artık''

ardından mavi gözlü adam sinirle 

''bak ismini bilmediğimiz yeni kız'' sözünü kestim 

''Asya'' dedim

derin nefes alarak '' merak etmiyoruz biz sadece zengin adamların oğulları olduğumuz için bu daha önce başımıza geldi ama garip olan senin bizimle kaçırılmış olman yani bakıyorumda sen ne bir ünlünün kızısın nede bir zenginin ''

diye fısıldadıktan sonra çok garip sessizlik oluştu ben oturup anlam vermeye çalışırken kapı açıldı ve ışıklar yandı giren adama baktım çok tanıdık geliyordu sonra

''kerem'' diye bağırdım gözümden düşen göz yaşları arasından ayak kalkmaya çalıştım ama kalkamadım Kerem geldi oturduğum sandalyenin önünde diz çöktü gözlerime baktı sonra eliyle gözyaşlarımı sildi titreyen sesimle ancak bunları diyebildim 

''sen sen nasıl yaşıyorsun''

Kerem ''sorma herşeyi öğrenceksin şimdi hiç bunun zamanı değil biliyorum bana çok kızgınsın bir anda öldü diyip hayatından çıktım ama şimdi bütün bunları bir kenara at sadece bir soruma cevap ver Asya bana güveniyormusun?'' dedi titreyen sesiyle 

Asya''evet güveniyorum hem ne güveni kerem sen benim abimsin abim ''

Kerem gülümsedi ve ayak kalktı ve hepimize sert gözlerle baktıktan sonra CAN diye birine seslendi can geldi kerem ona bizi çözmeyi emrederken o bir bana bir de Kereme bakıyordu sonra bana döndü ve 

''Sen Asya mısın'' diye sordu

''beni nerden tanıyorsun'' dediğimdede ise gülümsedi ve 

''Kereme çok benziyorsun Kerem senden çok bahsetti'' diye fısıldadı ipleri çözdü bende hemen kalktım ve kereme sarıldığım sırada bütün herkes kalkmıştı 

selim'' ya sen hele bunlara bak havada yasak aşk kokusu var koklayabiliyormusunz'' diyince gülümsedim ben cevap verecekken kerem kesti ve ''beni takip edin'' diye mırıldandı ve odadan çıktı ve bizde onu takip etmeye başladık bir odaya daha girdik ortada büyük gümüş renginde bir masa ve etrafı sandalyeler vardı hepimiz bir sandalyeye oturunca kerem en baştaki sandalyeye oturdu ve konuşmaya başladı 

''hiçbiriniz burda neyaptığını bilmiyor ben tek tek açıklayacağım ama biz yinede tanışmayla başlayalım ilk benle başlayalım adım Kerem çetin 26 yaşındayım üniversite mezunu değilim '' derken kızı başıyla işaret edince kız konuşmaya başladı