Gece 01.00 civarlarıydı üzüntüden uyuyamamıştım ağlamak dışında hiç bir şey yapmıyordum susamıştım su içmeye gittim ve kotayı gördüm evin balkonundaydı.
Reika"Kota"
Kota"Efendim reika"
Reika"Seni özledim"
Kota "bende seni"
Kota ona sarılır.
Reikada ona saŕılır sarılırken Kota
Kota"Daha iyimisin
Reika"Eve bana sarılman iyi geldi"
Kota"Sen yeterli iste ben seni hiç bırakmam"
Reika"Kota"
Kota"Efendim reika"
Reika"Beni hiç bırakma hep sarıl"
Kota"Sen yeterli işte ama içeri gidelim bursı soğdu hasta olma"
Reika"Tamam"
Reika'nın odasına giderler.
Kota"Odan güzelmiş"
Reika"Teşkürller"
Diyip sarılır
Sonra yatağa uzanıp sarılırlar.
Kota"Sen hiç üzülme"
Reika"Sen gitmedigin sürece gitmem"
Kota "sana bir şey yapabilimiyim"
Reika"Ne yapacaksın"
Kota cevap vermeden reikayı öper...
Reika"Bu muydu."
Kota"Evet"
Reika da onu öper ve uyurlar.
