SEVMEYE DEĞER AŞK

Sevmeye Değer Aşk 1.bölüm

''Bana bak Bay Ukala. Hemen in şu taksiden. Yetişmem gereken bir iş toplantısı var diyorum. Koca İstanbul'da bula bula bu taksiyi mi buldun sen ya?!'' diye sitemle taksime binen dengesize baktım. İşim başımdan aşkındı ve yetişmem gereken bir toplantı vardı. Bugün şirkete hasta ve yatak döşek yatan ev arkadaşımın projesini tanıtmak için ben gidiyordum ve dakika bir gol bir hesabı günün ilk hediyesi yanımdaki koltukta oturan bu adam olmuştu. sorunsuz bir gün istiyordum sadece. sorunsuz ve mutlu sonlanan koca bir gün.

''Bak Bayan Adınız Her Neyse. Bu taksiye önce ben bindim ve inmeye hiç hevesli değilim. Benimde yetişmem gereken bir toplantım var ve emin olun bu sizinkinden daha önemlidir. Lütfen bir sorun çıkarmadan inin taksimden ve bir daha mümkünse karşıma çıkmayın.'' dedi ve önümüzde bize şaşkınlıkla bakan taksi şöförüne adresi vermeye başladı. hemen araya girdim. bu adam çok sinir bozucuydu.

''Hey hey hey durun bakalım. kimse bir yere gitmiyor. Kaptan,benim önce taksiye bindiğimi sende gördün öyle değil mi? Ha cevap ver be abicim. Vallaha işten kovulacam biraz daha geç kalırsam.''dedim abiye yalvararak. adam şaşkınlıkla bize bakarken kendine geldi.

''Bakın ablacım,abicim. Sabahın ve pazartesinin ilk müşterisi sizsiniz. Aynı anda bindiniz. Problemi tartışarak değil , uzlaşmaya vararak halledelim. şimdi söyleyin bakalım hangi şirketlere gidiyorsunuz? ona göre yetiştirecem sizi şirketlere.''dedi ve o der demez yanımdaki Bay Ukala ile aynı anda şakıdık.

''Tanık Holding!''dememizle birbirimize aynı anda şaşkınlıkla bakmamız bir oldu. ona kaşlarımı çatarak baktım ve ilk defa alıcı gözüyle onu inceledim. Kıvırcığa yakın dalgalı saçlar okay!, siyah son derece şık ve pahalı olduğunu düşündüğüm bir takım okay! , uzun bacaklar ve sıkı kalçalar tam puan!

aynı şirkete gidiyor olmamız çok büyük bir şanstı. Taksici abi birşey demeden taksi metreyi ayarladı ve kahkaha atarak yoluna devam etti. mavi gözlerimle süzdüğüm adam huysuzca kıpırdanınca önüme döndüm ve sadece sustum. gideceğimiz yol en az 20 dakikalık mesafedeydi. bir daha görmeyeceğim için sevinirken adamın bu sefer yumuşak tınısını duydum.

''Tanık Holding'te mi çalışıyorsun? Seni daha önce gördüğümü hatırlamıyorum''dedi .. anında görmemiş gibi cevap verdim.

''Arkadaşım için oraya gidiyorum. Çok önemli bir projesi olduğu için hasta halde gelemedi ve beni yolladı. mühendislik son sınıf öğrencisiyim. ''dedim ona bakmayarak. adam verdiğim cevaptan memnun kalmamış gibiydi.

''Bugünkü proje çok önemliydi. Hasta olacak bugünü mü buldu Begüm Hanım .''dedi. kaşlarımı çatarak ona döndüm.

''Hastalığın ne zaman geleceğini bilemeyiz. Projeyi hazırlamasına yardım ettiğim için bu konu hakkında onun kadar bilgim var. onun şirkete katılamayan diğer stajer arkadaşı benim.''dedim kim olduğunu bilmediğim adama. begüm ile ben yıl sonu stajımız için Tanık İnşaat Holdingine kabul edilmiştik. ama sınırlı sayıda kontenjan olduğu için şirkete kabul edilen o olmuştu. bende onun yardımcısı olduğum için ayak işlerini yapan kişi olmuştum. bu projeyide birlikte hazırlamıştık. daha doğrusu o ,o bar benim bu bar benim diye gezerken ben hazırlamıştım. geçen günde sahilde arkadaşlarıyla yürürken içkili halde sahile düşmüş ve şifayı kapmıştı. bu duruma ne kadar üzülsemde, dünyaca ünlü şirketler toplantıda olacağı için benim için büyük bir fırsat olacaktı. 

''Hey sana birşey dediğimden değil. Bu toplantı hem şirket hemde sizin gibi stajerler için altın fırsat değerinde.  o yüzden umarım dediğin gibidir Bayan Mavi Göz. ''dedi ve başka bir şey demeden camdan dışarıyı izlemeye başladı. Bay Ukala işte. ona  aldırmayıp bende önüme döndüm ve şirket yolunda sessizlikte dosyalarımı izlemeye koyuldum. önümüzde uzun ve zorlu bir gün vardı. güç toplamam gerekiyordu.