ႏြယ္
tae omma"သား...ဒီေန႔သားjiminကအျပန္သြားမို႔လိုက္ခဲ့ပါလားတဲ့...အဲ့ဒါသားလိုက္သြားလိုက္ပါလား..."
tae"အခုလား"
tae omma"ဟုတ္တယ္သားရဲ႕အျပန္မွာေစာင့္ေနတယ္"
tae"ဟုတ္...သားလိုက္သြားလိုက္မယ္"
omma"ေအးသား"
အဝတ္လဲပီးသည္နဲ့အကို႔ဆီသို႔သြားေတာ့အကိုကကားေပၚ၌ဗစာင့္ေနေလသည္။အကိုကသူ႔ကိုျမင္ေတာ့ကားတံခါးဖြင့္ေပးသည္။သူလည္းကားေပၚသို႔တတ္လိုက္ေတာ့သည္။အကိုကလည္းသူ႔ကိုဘာမွမေျပာသလိုသူကလည္းမေျပာခဲ့။အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့အကိုက"ဆင္းလို႔ရၿပီေယာင္းငယ္"လို႔ေျပာေတာ့သူလည္းဆင္းလာခဲ့သည္။
"အကို့ကိုစိတ္မ်ားဆိုးေနလားေယာင္းငယ္"
အကိုဘာကိုဆိုလိုခ်င္မွန္းသူသိသည္။အကိုကဒီကိစၥကိုသိပါလ်က္နဲ႔သူကိုမေျပာခဲ့တဲ့အတြက္သူစိတ္
နည္းနည္းဆိုးမိသည္။သို႔ေသာ္အကို႔ဘက္ကၾကည့္မည္ဆိုပါကမမွားေလဘူး။ဘာေၾကာင့္ဆိုလ်ွင္အကိုကသူငယ္စဥ္ကတည္းကသူမႀကိဳက္တဲ့အရာစိတ္ကေတာက္ကစျဖစ္ေစမဲ့အရာေတြကို အကိုကမေျပာသလိုလုပ္လည္းမလုပ္ခဲ့။
"စိတ္ဆိုးရေအာင္ေယာင္းငယ္က ကေလးလားအကို"
jiminသိလိုက္ၿပီဒီကေလးသူ႔ကိုစိတ္ဆိုးေနေလၿပီ။စိတ္ဆိုးေနမွန္သိေသာ္ငွါးသူမေခ်ာ့တတ္ေပ။အခုကိစၥကလည္းေခ်ာ့ေမာ့ေျပာယံုနဲ႔ၿပီးသြားတဲ့ကိစၥမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ေလသည္။သူလည္းအၾကံအိုက္ေနၿပီ။
အဲ့ကိစၥကိုခဏေဘးဖယ္ၿပီးစိတ္ဆိုးေနေသာေကာင္ငယ္ေလးကိုသူအရင္ေခ်ာ့ရေတာ့မည္ေလ။
jm"ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ေယာင္းငယ္က ကေလးပဲ..."
tae"ေယာင္းငယ္ကိုကေလးတစ္ေယာက္လို႔ဆတ္ဆံၿပီဘယ္အရာဆိုသူနဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုၿပီးထားခဲ့လို႔အခုလိုျဖစ္တာမဟုတ္လား...ေယာင္းငယ္ကိုကေလးလို႔သတ္မွတ္ထားလို႔ေလ"
ကြၽန္ေတာ့္စကားေတာင္မဆံုးေသးပါပဲၾကားျဖတ္ေျပာလာေသာေယာင္းငယ္။သူေတာ္ေတာ္နာက်ဥ္ေန႐ွာမွာ။
ကိုယ္လည္းစိတ္ဆို႔ဆို႔နဲ႔အကို႔စကားကိုၾကားျဖတ္ေျပာလိုက္မိသည္။သူမ်ားစကားေျပာေနရင္ၾကားျဖတ္မေျပာရဘူးဆိုတာသိေပမယ့္လည္းသူေျပာမိသည္။ဒီ့အတြက္ေတာင္းပန္ရမယ္ဆိုတာသိေသာ္လည္းမေတာင္းပန္ေတာ့။
YOU ARE READING
နွယ်
Fanfictionuni + zg "မောင်...taeလေမောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်" "tae...မောင်ကိုဘာလို့လှည့်စားရတာလဲ" "ယောင်းငယ်...မင်းကိုယ့်ကိုနည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်ငဲ့ကြည့်ပေးနိုင်မလားကွာ" "ေမာင္...taeေလေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္" "tae...ေမာင္ကိုဘာလို႔လွည့္စားရတာလဲ" "ေယာင္းငယ္...မင္းကိုယ္...
