Bir Damla Aşk

1. Bölüm Her Şeyin Başı

Öncelikle kendimi tanýtayým, ben Damla. Yaklaþýk 2 ay öncesine kadar hayatým fazlasýyla sýradan ve normaldi. Her sabah olduðu gibi o günde okula gidecektim ve arkadaþým Berra ile buluþacaktým ama tabii ki de illa bir sorun olmasý lazýmmýþ gibi Ýstanbul'da yaþayan çocukluk arkadaþým Emre'nin telefonuyla normalden 3 saat önce uyandýrýlmýþtým. Telefonu açtýðým gibi kulak týrmalayan neþeli sesi bana "Kalk yataktan da beni almaya gel, otogarda seni bekliyorum." demiþti. Neye uðradýðýmý þaþýrsamda taksiye bindim ve gidip onu aldým. Evde sadece annemle yaþadýðýmdan ve o zaten eve pek sýk gelmediðinden bizde kalabileceðini söylemiþtim ama o her zamanki ukalalýðýyla "Ben zaten sizde kalacaðým, sokaða falan mý atacaktýn?" dedi. Emre'yi her zaman çok severdim, ailesi karmakarýþýk olmasýna raðmen o her zaman mutluydu. Emreyle ilkokuldan tanýþýyorduk: O, Ege ve Gizem benim ilk arkadaþlarýmdý. Ege ve Gizem beþinci sýnýfa geçtiðimizde babasýnýn iþinden dolayý yurtdýþýna taþýnmýþlardý ama onlarla konuþmayý hiç kesmedik. Tabii bir de Emre'nin abisi vardý, aslýnda aile durumunu karýþtýranda oydu çünkü üvey kardeþlerdi. Ulaþ Boran. Bütün özellikleriyle Emre'nin zýttý, depresif, kendisi kabul etmesede alkolik, umursamaz ve müthiþ bir arkadaþ. Emre'yle tanýþtýðýmýz zamandan bu yana Ulaþ hep böyleydi ama yinede beni çok sever ve kardeþi gibi korurdu. Þuan burada, Antalya'da babasýnýn yanýnda yaþýyor, yani en azýndan biz öyle düþünüyoruz. Neyse Emre'nin karýþýk aile durumuna girersek çýkamayýz o yüzden kaldýðým yerden devam edeceðim. Eve geldiðimizde uzun bir süre boyunca eve dönmek istemediðini anlattý Emre bana. Onu asla kovmazdým ve kovmayacaktým hatta sorgulamayacaktým çünkü bu durumun ailesinden kaynaklandýðý belliydi. Ona okula devam edip etmek istemediðini sorduðumda bana olumlu yanýt vermiþti. "Bugün benim okulumla görüþmelisin, çok eðleniriz." dedim ona. O da bu fikre bayýldý ve hazýrlanýp beraber okula gittik. Yaklaþýk 176 boylarýnda, kumral, mavi gözlü bir çocuk okuldaki kýzlarýn ilgisini çekmiþti.

Okula girdiðimizde onu müdürün odasýna gönderdim, sonuçta bir kolejde okuyordum ve parasýný veren her öðrenci burada eðitim alma hakkýna sahipti. Müdürün izniyle geri kalan dönemin ödemesini verip yanýma gelen Emre'yi Berra ile tanýþtýrmak için sabýrsýlanýyordum Ama Berra'nýn o gün okulda olmadýðýný öðrendim. Hemen ona mesaj attým ve gelip gelmeyeceðini sordum.

-Bugün okulda bir eksiklik var sanki,nerdesin?

-Servisi kaçýrdým ve babam evde yok o yüzden bugün okul bensiz kalmalý

-Okul çýkýsýnda telefonun yanýnda olsun, bugün yeni bir dedikodu bulursam yazacaðým.

-Senden umutluyum bana iyi malzemelerle gel.

Mesajýna kalp býraktýktan sonra hýzlýca sýnýfa gittim ve arkadaþlarýmý Emreyle tanýþtýrdým. Sanýrým buraya kolay alýþacaktý.

Günün geri kalaný çabucak geçtiðinde üzerimde bir aðýrlýk vardý resmen. Bu sorunu çözmek için eve gidip kendimi duþun altýna attým ama çýktýðýmda keþke o rahatlýkla kalabilseydim. Odama geldiðimde Emre'yi yataðýmýn üzerinde elinde telefonuma bakarak sýrýtýrken yakaladým. Ne olduðunu anlamadýðýmdan gidip telefonumu kaptým, keþke kendime daha düzgün arkadaþlar seçseymiþim diye düþünürken Emre'nin Berra ile olan yazýþmasýna bakýyordum.

-Üzgünüm malzeme bulamadýk.

-Bulamadýk? Yoksa benden baþka bir kýzla dedikodu mu aradýn?

-Yok hiç yapar mýyýz öyle þey seninle tanýþmayý bekledim bütün gün

-Sen kimsin lan

-Ayýp oluyor yalnýz, deniz duþta diye bir telefon karýþtýrayým dedim diye öyle lan falan

-Sen kimsinde benim Denizimin duþta olduðunu biliyosun?

-Sen Ege deðilsen Deniz senin deðildir

-Býrak Egeyi falan þimdi sen kimsin?

-Emre ben caným, Deniz'in EN yakýn arkadaþý

-Sus ve telefonu Deniz'e ver EMRE

Berra'yý biraz sinirlendirmiþti sanýrým. Emre'nin elinden telefonu aldýktan sonra onu aradým.

-Duþtaydým ve arkadaþým bir þeyler yazmýþ

-Söyle o göt lalesine beni getirmesin oraya kim o

Berra'ya her þeyi anlattýktan sonra sakinleþti ve zaten yarýn okula geleceðini söyledi. Bende odaya Emre'nin yanýna gittim. Tam olarak yatakta oturup bir þey oldu ama söylemeye korkuyorum bakýþý yapýyordu.

-Emre noldu?

-Bir þey diyeceðim ama korkmayacaksýn ve panik olmayacaksýn.

-Bir sorun mu var söylesene

-Sorun Ulaþ, babam yine dövmüþ o da çantasýný alýp gitmiþ. Hiç kimsenin telefonlarýný açmýyormuþ ama sen ararsan açar sen onun benden bile çok kardeþisin. Bende korkuyorum ama sakin olalým tamam mý?

-Sakin falan olamayýz delirdin mi? Ulaþ'ý arýyorum ve onu buraya getiriyoruz.

Emre'nin cevabýný beklemeden Ulaþ'ý aradým ve düþündüðümüz gibi telefonu açtý. Öksürüyordu ve sesi çok kötüydü

-Ulaþ, iyi misin? Nerde olduðunu söyle hemen gelip seni alýrým.

-Sakin ol iyiyim, falezlerin o taraftayým.

-Tamam bekle sen biz hemen geliyoruz. Konum at bana.

Ulaþ'ýn bu huyundan nefret ederdim. Ne zaman kötü olsa hatta ölecek duruma gelse iyiyim derdi. Þuana kadar 1 kez bile kötü olduðunu duymamýþtým.

Telefonu kapattýktan sonra evden çýktýk ve Ulaþ'ýn attýðý konuma gittik. Bir bankta her yeri kanlý þekilde oturuyordu. Canýnýn acýdýðýný belli etmemeye çalýþýyordu fakat fazlasýyla görünürdü. Yanýna gidip onu hemen taksiye bindirdik ve hastaneye gittik.

Ulaþ'ýn yaralarýnýn bazýlarýna dikiþ atýldý bazýlarý sadece temizlendi fakat her seferinde caný acýyordu. Ulaþ'ý her zaman kendime Emre'den bile yakýn görmüþtüm ama sadece arkadaþ olaraktý. Onun caný yandýðýnda benimde yanardý. Mutlu olduðu anlar sýnýrlý olsa bile o mutlu olunca bende olurdum.

Ulaþ'ý zar zor eve götürmemizin ardýndan hemen uyudu. Bizde Emreyle salona geçtik.

-Emre bu hep böyle mi olacak? Ulaþ'ýn haline bak, sadece kötü bir babayla büyümüþ bir çocuk o. Bunlarý tekrar yaþamasýný istemiyorum.

-Annemle asla konuþmaz, benden iyi biliyorsun

-O zaman benimle kalacak bundan sonra annemin erkek arkadaþýyla arasý iyi onda kalýyor zaten, Ulaþ benimle kalacak.

Arkamdan uzun bir gölgenin yaklaþtýðýný gördüðümde bunun o olduðunu anladým

-Öyle bir þey olmayacak, ben kendimi idare edebilirim.

-Sen kendini baya güzel idare ediyormuþsun belli, itiraz yok benimle kalacaksýn yoksa seninle asla konuþmam.

Pes etmiþ gibi görünen ifadesi bir anda sýrýtmaya baþladý

-O zaman boxerlarýmý senin çekmecene yerleþtiriyorum.

-Gerizekalý bir konuyu da cývýtmadan dur

Üçümüz beraber salonun ortasýnda sarýldýk ve herkes uyumaya gitti. Bol sürpriz ve olaylý günden sonra güzel bir uykunun bana iyi geleceðine emindim.