Bayan Saville'ye, İngiltere
7 Temmuz 17..
Canım Kardeşim,
Güvende olduğumu ve seyahatimde oldukça ilerlediğimi bildirmek için sana aceleyle birkaç satırkaralıyorum. Bu mektup Arhangelsk'ten evine dönen bir tüccarın, yani vatanını belki de yıllarcagöremeyecek olan benden çok daha talihli birinin eliyle İngiltere'ye ulaştırılacak. Yine de moralimgayet iyi. Adamlarım çok cesur ve besbelli kararlı insanlar. Yanımızdan durmaksızın geçip giden,bize varacağımız yerlerin tehlikesinden haberler veren buzul kütleleri de pek gözlerini korkutmuyorgibi. Kutba yakın enlemlere çoktan vardık bile, ama yazın tam ortasındayız ve hava İngiltere'dekikadar sıcak olmasa da ulaşmayı çılgınca arzuladığım kıyılara doğru bizi hızla sürükleyen güneyrüzgârları, hiç ummadığım kadar canlandırıcı bir ılıklıkla esiyor.
Şimdiye kadar mektupta söz etmeye değecek bir olayla karşılaşmadık. Bir-iki soğuk esinti ile birsu sızıntısı, tecrübeli gemicilerin sözünü etmeye değer bulacağı türden dertler değil veyolculuğumuzun bundan sonraki kısmında bunlardan daha kötüsüyle karşılaşmazsak da ayrıca memnunolacağım.
Elveda sevgili Margaret'im. Şunu bil ki kendimin olduğu kadar senin de iyiliğin için gözüm kapalıtehlikelere atılmayacağım. Serinkanlı, azimkâr ve ihtiyatlı olacağım.
Ama başarı eninde sonunda gayretlerimi taçlandıracaktır. Neden olmasın? Bilinmez denizlerdeemniyetli bir yol izleyerek buralara kadar geldim, zaferimin şahidi ve kanıtı ise yıldızların ta kendisi.Niçin şimdi de devam etmeyeyim, bu yabani ama itaatkâr sulardaki yolculuğuma? İnsan kararlılığının,sağlam bir iradenin karşısında dikilebilecek bir şey var mı?
Kabaran yüreğim işte böyle taşıveriyor. Ama mektubumu artık noktalamalıyım. Tanrı sevgilikardeşimi korusun!
En derin sevgilerimle, R.W.
