Belirsiz Bitilenler

1.Bölüm

Selam uzunca bir süre geçmiş, en son yazdığımda tekrar konuşmuyor ve acı çekiyordum. Ama günler sonra son bulmuştu bu ayrılıklarda . Yazmıştım sana konuşmuştuk anlamaya çalışmıştık birbirimizi İkimizde hatalarını kabul edip tekrardan mutlu günler geçirmeye devam ediyorduk,taki o gün gelene kadar... Bir pazartesi akşamı senin seyehatından sonraki gün.. O günün gündüzü sana hediye arayışına çıkmıştım,aklımda tonlarca fikir. Yapmak için sabırsızlanıyordum. Hediye bulmakta çok zorlanmıştım.Ama tatlı bir şey bulmuştum. Tatlı şeyleri sever miydin tam kestiremiyordum. Ama aklıma geceleri karanlıkta tek başına uyuyamadığın hatta bir keresinde senden önce uyudum diye ağladığın ve beni uyandırdığın seni ağlarken gördüğüm gün geldi aklıma. Çok etkilemişti o gün beni. Suçluluk hissetmiştim. Canım acımıştı seni ağlattığım için.. O günden sonrada ilk sen uyumadan uyumamıştım asla.. Aklıma bu anımız gelmişti işte. Bu yüzden bu tatlı olan lambayı alma fikri hoşuma gitmişti. O yanında olup ışık saçtıkça yanında beni hissedersin böylelikle yanlız hissetmeden uyuyabilirsin diye almıştım o lambayı.. Veremedim... Hala içimde bir ukde kalmış. Ona baktıkça aklıma sen geliyorsun. Hatta adını senin ismini koydum. Gözlerine bakınca sana bakıyormuş gibi hissettiriyor artık..

İçimde bir sıkıntı vardı o gün. Sürekli bir şey olucak hissetmiştim. O günün akşamı ''nasılsın'' yazmıştın bana. Bu senin son kez nasılsın diyişindi .. O zaman kıymetini bilemedim.. O gün konuşmanın sonu ayrılık oldu. Hala hissi geçmez içimden. A ma bir tarafım rahattı . Beni kaybetmek istemediğini,en azından arkadaşlığı en iyi şekilde başarabilmemizi söylemiştin. İşte buna mutluydum..Seni kaybedişim herşeyimi kaybedişimdi çünkü. Bazı sözlerinle beni rahatlatmıştın işte. Ama ben o günün sabahına kadar ağlamıştım. Gözlerim şişmiş hayattan gram zevk almayarak okula gitmiştim.İğrençti.. Okul çıkışı senin mesajınla göz göze gelmiştim korkuyla baktım ki ''kötü olmanı istemiyorum üzgün olma sebebin benken üzülme diye sana sarılamam . Ne yapabilirim?'' mesajıydı. İyi hissetmiştim ama canım yanıyordu.Bu cümlelerin arkasında başka anlamlar da olabilirdi. '' her zaman ki gibi davran benimle konuşmaktan çekinmemen benim için iyi olan ''''belkide sarılmana bile ihtiyacım olur '' diye cevaplamıştım.Sende ''yeterki atlatalım'' demiştin.. Benim '' benimle konuşmaktan çekinme'' sözümle birseyler ifade etmek istemiştim aslında. Çünkü bana soğuk yapıp konuşmadığın zaman benimle konuşma çabasına bile girmediğin zamanlar ben asla konuşamıyordum seninle istesem bile konusamazdim olmazdı yani. Çekinir buluyorum o anlarda kendimi. Aklıma türlü türlü şeyler geliyor. Hemde sanki eğer konuşursamda herseyi batırıp seni kaybedeckmisim gibi hissederdim. Bu yüz den benimle hep konuş asla susma demek istemiştim o cümlemde..

Ben yinede bu duruma iyi olarak bakmıştım şükretmistim bu halimize. Arkadaş kalmayı istemeyedebilirdin. Beni rahatlatan tek şey buydu işte. Ama ileriki günlerde yaşayacaklarim halkinda gram fikrim olmadan günlerimi geçiriyordum..