Bölüm 1

7 1 0
                                    

Selamlar asklariiim ilk bölümle geldim keyifli okumalarr 🫶

İğrenç bir alarm sesiyle uyandım yine. Sonsuza kadar uyumak ve bidaha uyanmamak istiyorum şu günlerde. Bu gün garip, heyecanlı ve sosyal bir gün olacaktı... Reşat amcaların evine taşınacaktım dolayısıyla yeni kişilerle tanışacaktım. Yeni kişilerle tanışmak benim için her zaman mutlu edici birşey olmuştu. Zaten valizimi dünden toplamış ve evi çoktan boşaltmıştım. Sadece üstümü giyindim ve kapının önüne indim. İnmeden 10 dakika önce Reşat amcayı aradığım için kapının önünde bir araba beni bekliyordu. Arabanın içinde uzun sarı renginde saçlarıyla dolgun kırmızı dudaklı küçük burunlu ve yanakları al al olan bir kız beni bekliyordu. Kız dış görünüşüne bakılırsa o kadar şirindi kii. Hızlıca arabanın içine ilerledim. Kız arabadan indi ve valizlerimi bagaja koymama yardım etti. Ön koltuğa geçerken teşekkür anlamında hafifçe gülümsedim.

"Selaaaamm" dedi hala adını bilmediğim kız koltuklarımıza yerleştiğimizde.

"Selam" dedim içten ve kocaman bir gülümseme ile.

"Adın ne?" diye sordum.

"Kayra" dedi, "Senin?"

"Vaayyy isimlerimiz çok benziyormuş Kayla bende."

Hafifçe gülümsedi ve önüne dönüp arabayı sürmeye devam etti, kısa süre sonra konağa gelmiştik ve içeri doğru valizleri alarak adımladık.

Etrafta kimsecikler yoktu, salondaydık. Biraz garipsemiştim.

Kayra "herkes odalarında o yüzden ev pek neşeli değil senin odan daha yeni hazırlanmaya başladığı için bir süre benim odamda beraber kalacağızz" sesinden ne kadar mutlu olduğu belliydi. Sanırım bi tepki vermemi bekledi çünkü "tabii sende istersen" dedi.

"Tabii isterim Kayra, çok iyi anlaşacağımızı düşünüyorum" dedim ve gülümsedim. O da benim gibi mutlu ve umut doluydu onu şimdiden çok seveceğimi biliyordum. Elimden tuttu ve benç hafifçe çekiştirdi "e hadii gidelim mi?" dedi. Gülümserken başımı sallayıp onayladım.

Odasına çıktık çok güzel bir odaydı, beyaz ve pembe renklerinde dekore edilmiş olduğu belliydi. Gerçekten çok büyük bir yatağı vardı ama oda da çok büyük olduğu için göze batmıyordu. Kayra "dolabımda bir kısımı senin için ayırdım orada senin bedenine göre yeterince kıyafet var ama sen yindede istediklerini yerleştir" dedi. "Yada sonra değiştirsen olmaz mı? Biraz evi falan gezdirsem sana çok sıkıldım gerçekten." dedi, "bende çok sıkıldım iyi olur bencede." dediğimde gülümsedi. Odadan çıktı ve eliyle bana gel işareti yaptı peşinden gittim. "Burası ilk oda zaten direk girişte salon" biraz ilerideki ada mutfağı gösterdi. Ada mutfaklara göre çok ferak, geniş ve büyük bir mutfaktı. Oraya doğru ilerledik "burası mutfak bakma mutfak dediğime sadece yemek falan var abur cubur olmadan mutfak mı olur ya? Bizim evde kimse abur cubur sevmez ve benimde yememe kızarlar. Ama bence sende abur cubur seviyorsan birlikte alıp odamıza saklayabiliriz." Buruk bi gülümseme vardı yüzümde 'odamız' demişti. Düşüncelere daldım, kaç kere odam olmuştu hayatımda. Hiç. Evet koca bir hiç. Maddi açıdan değildi bu maddi durumumuz çok iyiydi. Tranvalarım yüzündendi. Ailemdem kalan son izlerim olan tranvalarım yüzündendi. Korkardım küçükken karanlıkta yalnız kalmaktan, bana bağırılmasından, yoldan geçmekten. Ama en çokta yoldan geçmekten çünkü hayatta en değer verdiğim insan olan dedem yolda ölmüştü. Elimi tutuyordu öldüğünde. Araba çarptığında kocaman bir karanlık çöktü gözlerime. Belki karanlık korkum da bu yüzdendir. Babam ve annem hep çok bağırırdı bana 'ÖLSENDE KURTULSAK, BIKTIM SENİN ŞU KORKULARINDAN, HER GECE BİZİM ODAMIZDA YATIYORSUN, KENDİ ODAN BİLE YOK' bunun bile izi kalmıştı bende, onlar bana bağırınca ağlardım ve ağlayınca annem dayanamaz beni kucağına alırdı. Çünkü o kadar çok bağırırlardı ve o kadar çok ağlardım ki bu bir hastalığa dönüşmüştü. Ağlayınca başım ağrıyor ve başım dönüyordu. O zamanlar annem kucağına yatırıp başımı okşadığında geçerdi baş ağrım. Annem öldüğünden beri ilaçlarla zor geçiriyordum, arkadaşlarım defalarca annemin yaptığını denemiş ama hiçbiri işe yaramamıştı.

Kayra'nın seslenişi ile kendime geldim ve hafifçe tebessüm ederek "dalmışım ya kusura bakma" dedim. Evin bir oda hariç tüm odalarını gezdik. Önemsizdir diye o bir odayı sorma gereği duymadım. En sonunda yine odamıza geldiğimizde sohbet etmeye başladık. "Fotoğraf çekinelim mi?" diye sordum aktif Instagram kullanan biriydim ve post atacaktım. Başıyla onaylayınca birkaç fotoğraf çekindik.

...


asklariiim bir sonraki bolum Instagram bölümü ve texting olacakkk telefonum alındığı için uzun süre bölüm atamadım ama simdi aktifimmm🫶🎀💗

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Tough RaceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin