"Anne..." diye bağırdı Açelya yankılanan sesiyle...
Günümüz (Açelyanın Anlatımıyla)
Boş sokakta öylesine yağmurun altında yürüyordum telefonumun çalması ile cebimden telefonumu çıkardım arayan Arda'ydi telefonu açtım "Alo,nasılsın"dedi "İyi sen" dedim isteksizce "İyi "dedi ve beklemeden ekledi "Sana bir şey söylemem gerek telefonda söylemenin daha doğru olduğunu düşündüm" "Dinliyorum" "Ben ayrılmak istiyorum" dedi çok ani bir şekilde.Sustum sadece sustum her zaman yaptığım gibi zaten konuşsamda kimse beni duymayacaktı "Hoşçakal" diyip telefonu kapattı.Boş sokakta öyleceyere çökmüş ağlıyordum ben ona o bana 3 yılını vermişti. Gözyaşları içinde olduğum yersen kalktım Yaklasik 10 dk sonra kalkıp tahminen 100 metre ötede olduğunu dusundugum parka doğru yavaş yavaş yürümeye başladım.İliklerime kadar ıslanmıştım.Tir tır titriyordum.
"Sahipsiz" diye bağıran tanıdık sesi duyunca arkamı döndüm.si*** zengin, popüler , havalı,güzel,zorba insanlar tek özellikleri bunlar ama para, yüz,ün herşeyden daha önemli onları bir annesi var onlarla sohbet edebilen,alışverişe gidebilen,beraber hayal kuran.Yuzumde hissettiğim darbeyle kendime geldim.Kafami kaldırıp onlara baktım.Kollarimdan tutup beni sarstilar.aralaronda konusmaya başladılar Zaman bu zaman dı geri doğru adım attım sırtımı hızlıca onlara dönüp koşmaya başladım önüme çıkan ilk ara sokağa girdim.Yolumu evime doğru çevirdim arkamı gözlerken yanda duran parşömen kağıtlarının iyi bir saklanma yeri olduğunu düşündüm belki şuan ara sokaktadırlar.Hemen parşömenleri kaldırıp altına sindim üzerimi hızla örttüm.Yaklaşık 40 dk sonra parşömen kâğıtlarının kaldırılmasıyla kolumla yüzüme korurcasına pozisyon aldım.
"Ne işin var senin burada" diyen öfkeli sesi duyunca rahatladım kızlar gitmişti yani umarım...Cevap vermeden siyahlarla donanmış yaklaşık 18 yaşında olduğunu düşündüğüm çocuğun yanından hızla geçip var gücümle koştum.İlerleyince hızlı adımlarla yürümeye başladım.Gücüm tükenmisti.Sırılsıklam olmuş bir halde gözümden düşen göz yaşlarını sildim gözyaşlarıma engel olmaya çalışıyordum ki birinin çenemi sertçe tutup duvara beni sıkıştırana kadar bir bu eksikti.Elini itmeye çalıştım ama nafile.akan gözyaşlarım çocuğun elini ıslatıyordu.Arkadan gelen tanıdık sesler... Yanlış tahmin gitmemişlerdi . Duvarın kenarında sıkışmışken çocuğun yüzüne gelen tokat darbesiyle nefesimi düzene sokmay çalıştım.Cevremdeki bağırış cağırış yaklaşık 5 dk sonra sustu.Düzelen nefesimle ayağa kalktım.Bekle parşömen çocuğun burada ne işi vardı-Evet ona böyle diyorum-Yanindan sessizce geçtim bileğimi tutan bituk eliyle olduğum yerde durdum bileğimi sertçe çektim."Dilini mi yuttun" "Sağol " "Rica ederim eve gidiyorsan bırakabilirim saat geç oldu " "Gerek yok" diyip koşar adımlarla oradan uzaklaştım.Anayola çıkıp taksi bulmaya çalıştım.Gecenin bir yarısı kim taksi sürerki.
"Benden sana zarar gelmez küçük hanım" Dediğinde bakışlarımı karşımda duran uzun boylu kömür karası saçlı çocuğa çevirdim bu oydu terastaki çocuktu "Bu sefer onu elimizden kimse alamayacak" "Bence köşede sıkıştıralım" Korkuyla kapının kenarından çıkmaya çalışırken koca bedeni önümü kaplayan çocuğa bakışlarımı çevirdim sesler yakınlaşıyordu "ÇEKİL!" dedim çocuğa nefretle bakarak "Teşekkür?" "TEŞEKKÜR EDERİM!" dediğinde bu sinsi yılan pozisyonunu bile bozmadı gözyaşlarımı silerek kapının çoğunu kaplayan koluna dişlerimi geçirdim son gücümle ısırıp kafam kadar kollarını kapıdan iterek çekmeye çalışırken bu sinsi yılanın beni itmesi bir oldu. Kollarımdan destek alarak kafamı kaldırdım acıyla yüzüne baktım bütün gecem ağlayarak güçsüz bir şekilde zorbalanarak geçmişti bunları düşünmenin sırası değildi kizlar birazdan aşağıda olurdu neden bu kadar uzun sürdü diye sorarsanız çünkü bina 32 KATLI ve Allah'ın hikmeti bu gerizekalılar yürümeyi tercih etmis sinsi yılan-bence harika bir lakap- kapıdan kolumu çektiği gibi hızlı adımlarla oradan uzaklaşıp bir banka oturdum.İstedigim kadar ağlayabilir bağıra bilirdim.Gözyaşlarim çoğaldı hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım...
Taksi bulmak için anayola vardım bulduğum ilk taksiye bindim.
***** Sabah alarmla beraber kalkıp formami giydim
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
( Forma bu not: Asla pinterestten bakmadım biz okulda kesinlikle böyle formalar giyeriz dtsgusgxthw)
Servisime binip kimsenin oturmadığı 2 li koltuğa geçtim yaklaşık 4-5 dk sonra yanıma oturan kişiye baktım.Nereye düştüm ben?Bu sinsi yılanın burada ne işi vardı?Neden bizim okulun formasını giymişti?Bizim okula mı gelecekti? kafamdaki bir tomak soruyu unutup kalktım en arka tekli koltuğa oturup dışarıyı seyrettim.Okula geldiğimizde sırama geçip ders kitapımı çıkarıp avucum
