Hava limanında uçağın gelmesini bekliyorduk.
Neden mi? İstanbul'a gitmek için.
Hemen gitmek için can atıyordum. Çünkü orada hem canan ablam hem ömer hemde o vardı.. Uğur...
Benim gibi bekleyen 3 kişi daha vardı tabii. Beni yalnız bırakmayan 3kardeşim. Ceren, Ceylin, Huri. Kardeşim diyince gerçek sanmayın tabii arkadaşlarım onlar.
Bunları düşünürken babam, ceylin, ceren ve hurinin babasından ayrılıp yanıma doğru geliyordu.
Gerilmiştim. Hemde çok. Babamı bildim bileli çok soğuktur. Asla anlaşamayız. Küçüklükten beri hep beni övmez tam tersi gömerdi. Bir akrabam derslerim hakkında beni överse babam o anda olaya dahil olup iyi olmadığım bir ders'den beni gömerdi.
Her ne kadar güzel yaparsam yapayım tek dediği kelime "fena değil ama yetersiz. " ve hep bunları dedikten sonra sabahlara kadar ağlardım. Arkadaşlarım babamın nasıl birisi olduğunu biliyorlardı. Bu yüzden babamı sevmezlerdi.
Babamın deli gibi taktığı tek ders matematik.
Küçükken hep yapardım deli gibi matematik çözerdim ta ki.. O anıya kadar.
"SADECE ŞU İŞLEMİ YAPACAKSIN NASIL BECEREMEZSİN FADİMENUR!? " derin bi nefes aldı adam, bi daha sormak için.
" bak fadimenur 230'u 5'e böleceksin hadi bak örnek yazıyor orda! " sonlara doğru sesi yükseldi.
Küçük kız bir daha soruya baktı. Korkuyordu hemde çok korkuyordu.
O daha küçüktü. Daha 2. Sınıftı..
Neden 4. Sınıf konusu ona verilmişti..?
Küçük kızın hala soruya baktığını gören adam dayanamadı. Ve bir ses geldi. Sahi ne sesiydi o? Cevabı basit. Tokat sesiydi.
"BU BENİM KIZIM OLAMAZ! NASIL BÖLME İŞLEMİNİ YAPAMAZ! BANA BAK FADİMENUR EĞER ŞU SORUYU YAPAMAZSAN EVDE OLMAYI UNUT! SENİ TAVUK KÜMESİNE ATACAĞIM! "
İşte bu sözler küçük kızın travma sebebiydi. Tavuk kümesi ve gece karanlığı. Onun için en büyük travmaydı.
"AHMET BU KAFAR YETER! KIZIMIZ DAHA KÜÇÜK 2. SINIF O ÇOCUĞA 4. SINIF KONUSU VERMİŞ HOCA KIZIMIN SUÇU YOK! " küçük kızın annesi, kızını alıp hemen yatak odasına gitti küçük kız deli gibi ağlıyor, anneside kızının yanağına yanık kremi sürüyordu.
O geceden sonra küçük kız asla babasıyla beraber matematik çözmedi. Çözmediği için ona ceza olarak matematiği anlamamak geldi sanırım??
Babam yine o bakışı atıyordu. Donuk, duygusuz bakışını. Sanırım bu yönden biraz babama çektim sanırım. Bende bir insana birşey olduğu zaman hiç bir şey olmamış gibi duygusuzca bakardım. Tek arkadaşlarım, annem, canan ablam, ve uğur dışında hiç kimseye yardım pek etmez duygusuzca bakardım. Onların yeri ayrıydı.
Babamın sesiyle ona baktım. " fadimenur biliyorsun ki artık görüşmeyeceğiz. Telefondan ders ve notlar dışında aramamanı biliyorsun ve senin hala yeni lisendeki notlara bakacağım. Sakın dersi aksatayım deme. Ve erkeklerden uzak dur. "
babamın 2. Takıntılı olduğu konulardan birisi erkeklerdi.
Tek erkek olarak babam, erkek akrabalarım ve son olarak uğurla iletişim kurabilirdim.
Uğur, babamı benim gibi oda sevmez. Babamın nasıl birisi olduğunu oda bilir.
Babam yine konuşmasına devam etti. " sana hala teklifim var. Teklif süresi hala bitmedi. Eğer istemiyorsan bak yine diyorum okulunu değiştir."dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~ UĞUR BÖCEĞİ~
Teen Fiction"biliyor musun uğur böcekleri şans getirir! " dedi, küçük kız. "nereden duydun bunu? Saçma şeyler izleme! " dedi, büyük çocuk. "Ya! Saçma şeyler değil. Sana bundan sonra uğur böceği diyeceğimm çünküü sen yanımda iken bana şans getiriyorsunn" dedi...