VEDA VAKTİ

İkinci Bölüm

Okula vardığımda saat çoktan 10.30'u geçmişti bile.Dans provası 09.00 da idi.Zehra Hoca beni kıtır kıtır yiyecekti.Çünkü çoğu derse ya geç kalıyor ya da hiç gitmiyordum.Dans gösterimizi yurt dışında sergileyeceğimiz için çok dikkat ediyoruz aslında ancak kişi eksikliğinden dolayı yapmamız bayağı zordu.3 kız 3 erkek olmamız lazımdı ama 1 kız ve 1 erkek eksikti.
Sınıfın kapısını açtığımda tüm gözlerin üzerimde olduğunu hissettim.Dans provasını kaçırdığım yetmiyormuş gibi sınıf hocasının da dersini kaçırmıştım.Özür dileyerek bir hışımla yerime geçtim.Kafamı sıraya koyup kendime laf edecekken yanımda ki Cansu aklımdan çıkmıştı:

-Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Umay,Uma-

Ah bu kız neden böyle?Sesi kulağımı çizmeye başlamıştı ve artık dayanamadım:

-Ya annen Cansu!Ne var?

Sesimi bu kadar gür çıkacağını düşünmemiştim.Herkes bana bakıyordu.Hiç uyarılmayı beklemeden tıpış tıpış müdürün odasına gittim.
Teneffüs olunca Cansu dibimde bitti.Yapıştırmamak için kendimi zor tutuyordum.Ders tarihti.Rahat rahat uyuyabilirdim.Bunun için Cansu'ya 7 dakika katlanmam yeterdi.
Güzel güzel uyurken kapı açıldı.Nedensizce kafamı kaldırma gereği duydum.Yeni 2 öğrenci gelmişti.Bu...Bu otobüsteki çocuktu.Dur bir saniye,o klişe hikaye yaşanmayacaktı değil mi?Sınıfa yeni bir erkek gelir,kızla birbirlerini sevmezler.Bir süre sonra aşık falan olurlar.Ay Allah'ım sen koru.Hemen bu düşünceleri aklımdan silip diğer öğrenciye baktım.Bir kızdı.Kumral kıvırcık saçları,kahve gözleri,oldukça zayıf ama mükemmel bir fiziği vardı.O çok güzeldi.Gözlerimi alamadım üzerinden.Kendileri tanıtmaları için öğretmenin onayını bekliyorlardı.Yani kız bekliyordu.Diğeri ise "Okulunda,sizinde..."gibi düşünceleri var gibi duruyordu.Sonunda sıkıcı ortamı kıvırcık bozdu:

-Selamlar!Bendeniz İpek.Umarım iyi anlaşırız.

Bütün sınıf onu alkışlıyordu.İpek çok canlı ve samimi birine benziyordu.Konuşması için yanındakini dürtüp duruyordu.Ve başarmıştı:

-Deniz.Deniz Özgün.

Sesi otobüste olduğu gibi soğuktu.Aldırmadım.Sınıftaki diğer kızlar bu kısa cevaba çok büyük alkışlar yağdırdı.Sanırım aşık oldular.Kenarımın aşkı,yarın arkasından konuşmaya başlarlar.

İpek Cansu'nun önünde ki sıraya,Deniz ise benim sıramın iki arkasına oturdu.Ve 2 dakika geçmeden Cansu çenesini tutamadı.Kafaını bana çevirdiğinde ben önce davrandım:

-Efendim?Ne?N'oldu?Ne istiyorsun?Ne var ne!?

-Ya niye öyle dedin ki?Neyse bana ne.Dinle.Zehra Hoca grubu dağıtacak galiba.1 kız ve 1 erkek eksik olduğu için yarışmaya katılamıyoruz.Ne yapalım şans...

Bunu duyunca üzülmedim değil.Her ne kadar derslere katılmasamda istiyordum.Cansu bunu söyledikten sonra İpek duymuş olmalı ki arkasını döndü:

-Dansınızda kişi mi eksik?Allah'ım bu şansım olmalı!Önceki okulumda dans takımındaydım ama taşınınca ayrılmak zorunda kaldım.İsterseniz dansa kartılabilirim!Hatta erkek dansçı bile var şuan.

Cansu ile bunu duyunca gözlerimiz fal taşı gibi açıldı.Sevinçten dört köşe olmuştuk.İpek erkek dansçıyı merak ettiğimizi fark edince kendi yanıtladı:

-Erkek dansçımız ise...Deniz!

Bunu duyunca şok olmuştuk ve hepimiz Deniz'e dönmüştük.O da şok olmuş olmalı ki bize boş bakışlar atıyordu.Şaşırmış olmalıydı.Kilit nokta oydu.Kabul edeceğinden şüpheliydim.Hepimiz onun sözlerini duymak için ağzının içine bakıyorduk.