42

11 1 0
                                    

ben tabi uyumaya gittim ama uykum yoktu bu yüzden ne yapsam ne etsem bulamadım yatağa uzandım yatakta bir sağ bir sola döndüm yok uyku yok arkadaş bende aşağı inmeye karar verdim bir elimde ayıcık vardı aşağı indiğimde bir kaç kişi dışında kimse yoktu onlar da changbin ve seugmin dışında ydı 

changbin:sen neden uyumadın 

mia:siz neden uyumadınız 

seugmin:uykumuz yoktu da sen 

mia:uyamıyorum 

changbin:hm anladım da benim uykum geldi ben kaçarım iyi geceler

seugmin:sana da 

mia:sana da 

seugmin:eeee ben de çıkıyorum sen de geç olmadan çık yukarı 

mia:tamam 

oda gitti off ben salonda boş boş oturuyordum ama bir yanda da korkuyorum bende yukarı çıktım acaba hangi üyenin yanına gitsem chan hyung tek yatıyor acaba uyanık mıdır diye onun yanına gittim 

mia:ııııııı müsaitmisin 

chan.aa sen miydin evet gel 

mia:uyuyamıyorum uykum gelmiyor bende geldim 

chan:iyi yapmışsın bende göründüğü gibi uğraşıyorum 

koltuğa oturdum ve 

mia:hyubg çok çalışıyorsun fazlasından bile çok çalışıyorsun biraz kendini sal 

chan:evet ama nasıl salcam mia bak sana ailem bur da değil ve bu grup için normal çalışma 

mia:ailen ile görüşmek istiyormusun 

chan:çook hemde baya onları çok özledim dşğerleri de özledi 

mia:anladım 

gidip jyp ile konuşacaktım 

chan:sen yat bence gözündden uyku akıyor 

mia:sende yat o zaman 

chan:tamam bebeğim bende yatıcam 

ordan da çıktım şimdi ise yatağa geri döndüm ama gene uyuyamadım acaba abimin odasına mı gitsem yok yok rahat uyusun o jeongini ile hmmm minho ya gidicektim onunla uğraşmayı seviyordum seugmin changbin ile yatıyordu artık felix te han ile ara da bir changbin ya da felix chan la kalıyordu neyse işimize dönelim aağağağağğaa yağmur yayıyro ve gök gürültüsü hayırr 

kapıyı çldım içeri girdim uyanıktı sanırım ama anırım dı yanına yaklaştım dokundum biraz ama ses yoktu bende geri çekilip gittim sonra bir anda kolum tutuldu ve kendisine çekildim 

minho:noldu bişey mi çalacaktın 

beni hırsız yerine mi koymuştu ben ben sadece yanına gelmiştim 

minho:dilinimi yuttun 

mia:ş-şey ben.....

diyip ondan hızlıca kurtuldum ve çıktım kendi odama geri dönünce ytağıma yattım kapım kilitliydi ben ben neden bunu yaşadım sadece korktum onun yanında birazcık kalabilmek için gelmiştim ama o beni yanlış anladı neden bana denk geldi gök gürüldedi ve ben biraz irkildim ağlıyarak uyumuştum uyandığımda kapım vuruluyordu 

chan.mia açarmısın kapıyı,yok açmıyor yemek de yemedi 

hyunjin:noldu ya

minho.chan sen aşağı in ben hallederim sizde inin hadi 

minho:dün dediğime mi taktın mia 

mia:n-napcaksın 

minho:dün dediğime taktıysan özür dilerim anlık öyle dedim aldırma 

mia:bu benim dışarı çıkacağım anlamına gelmiyor üzgünüm 

minho:mia ordan çık artık birşey de yemedin noldu başka 

mia:b-boşver 

travma resmen öyle şeyler yaşıyoruz 

minho:söylermisn mia yoksa abine iletirim 

mia:abime iletsen birşey değişmiyor minho ve korkuyorum 

minho:ahhh neyden işte mia 

mia:herşeyden korkuyorum oldu mu dün gece gök gürültüsü nedniyle yanina gelsem bir iki dk oturup gidicektim sonra onu dedin sonra da odaya geldim palyaço çıktı karşıma ondan korktum 

minho:tamam özür dilerim ve palyaço korkun mu var 

mia:evet 

minho:tamam çık artık yemek ye bayılcan 

kapıyı açtım ve minho çömeldi bana sarıldı sonra öpüp kucağına aldı aşağı indirilince herkes endişeliyidi 

hyunjin:iyimisin güzelim 

mia:hm hm 

chan:noldu anlatmak istermisin 

mia:hayır, ama gök gürültüsü olunca yanlız bırakmayın korkuyorum 

jeongin:tamam korkma 

han:minho ne dedin kıza 

minho:boşver han 

han.iyi peki 

seugmin:bence yemek ye 

changbin:haklı seug yoksa ben yiycem artık 

mia:aç değilim sen ye 

hyunjin:nerde yedin 

minho:gün boyu odadaydın ne yemiş olabilirsin hadi mutfağa 

girdik ve ben zorla ki yemek yedim bende hastalığım vardı aslında bulimia nervoza hastalığındayım ama yiyesim yoktu çünkü çok kötü hissediyordum 

chan:senin bir şeyin var ama söyle miyorsun nedir bu canını sıkan şey 

artık dicktim banan 

mia:hastalığım 

hepsi:n-ne hastalığı 

hyunjin:ne hastalığı mia nediyorsun sen 

mia:bulimia nervoza 

minho:tamam sen kilolu değilsin o gibi düşünme ama yemek yemen lazım 

ne oldu ya yedim artık şimdi ise gülerek salonda konuşuyorduk 


BU BÖLÜMDE BİTTTİ

Silence  is powerful 🧷🖤🖤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin