özgürlük bu kadar güzel miydi[BXB]

1.BÖLÜM

Victor Eşyalarını toplamaya başlamıştı o sırada gözü komodinin üzerindeki resme ilişti . Resmi eline alıp babasını tekrar gözünün önüne getirdi onu korumak için kendini attığı tehlike tekrar gözünün önüne geldi ve o anı iliklerine kadar hissedip irkildi.
O sırada kapının tıklatıldığını duydu.

Helena; Victor are you ready sweetty?
(Hazır mısın tatlım?)

Victor; yes mother..
(Evet anne)

Helena; Are you still upset for what happened?
(olanlardan dolayı hâlâ üzgün müsün?)

Victor; not really mom dont think about that Im okay really
(gerçekten hayır anne bunu düşünme ben gerçekten iyiyim)

Helena;okay baby get your packs and run to the car!:)
(tamam bebeğim çantalarını al ve arabaya koş! :))

Victor;okayyy momm ı love youu<3
(Tamam anne seni seviyorumm<3)

Helena; love u too sweety
(Bende seni tatlımm)

Victor resmi komodine tekrar bırakıp çantasını koluna taktı bavulun kulpunu tutup kapıya doğru yöneldi. Arabaya ulaşıp anahtara bastı ve bagaja doğru ilerledi eşyalarını yerleştirdi ve bagajı kapatıp annesini beklemeye başladı. Çok geçmeden annesi de Victor'a doğru gelmeye başladı Victor annesinin eşyalarını da alıp bagaja yerleştirmeye koyuldu.Yerleştirdikten sonra annesine doğru dönüp

Victor; yes we are ready now
(Evett artık hazırız)

Dedikten sonra arabaya bindi ve havaalanına doğru yola koyuldular geldiklerinde uçağa henüz 2 saat vardı . Victor saate baktıktan sonra havaalanında dolaşma kararı aldı. Annesi de bavullar ve eşyalar ile beraber bi koltuğa oturmuş Türkiye hakkında broşürleri gezilecek yerleri inceliyordu. Victor annesine biraz bakıp her şeyin yerinde olduğundan emin olduktan sonra etrafta dolanmaya çıktı. Biraz ilerledikten sonra minik bi norveç hatıra standının önünde durdu biraz vitrini inceledikten sonra kuzey ışıklarının yansıtıldığı bi cam küre gördü ve dikkatini çekti. İncelemeyi bırakıp içeri doğru adımını atıp kürenin fiyatını öğrenmek istedi 20$ kadar bi ücret ödeyip küreyi aldı. Sonra saatini inceledi ve uçağa 40 dakika kadar kaldığını görüp annesine doğru ilerledi. Uçağa binip koltuklarına oturdular Victor elinde yeni aldığı küreyi çevirip inceleyip duruyordu. Bunu gören Helena Victora dönüp

Helena; Are you thinking about your father?
(Babanı mı düşünüyorsun?)

Victor;hm
Victor; oh yeah..
(Ah evet..)

Helena; It wasn't your fault honey
(Senin suçun değildi tatlım)

Victor; ı know but..
(Biliyorum ama..)

Helena; There is no but, we will start a new life, please don't worry about things that are not your fault.
(aması falan yok yeni bir hayata başlayacağız kafanı senin hatan olmayan şeylere daha fazla takma lütfen)

Victor; thanks mom ı will
(Teşşekürler anne yapacağım)

Helena aldığı cevaptan mutlu önüne dönüp kulaklığını tekrar kafasına geçirip o çok sevdiği şarkıların melodisinde yüzmeye geri koyuldu.Victor ise halla elindeki küreye bakıp babasını düşünüyor annesi her ne kadar senin suçun değildi demesine rağmen hatanın onda olduğunu ve suçlununda kendisi olduğunun farkındaydı.
8 saat sonra uçak türkiyeye iniş yaptı.
Victor ve Helena uçaktan inip eşyalarını aldılar ve havaalanından dışarı çıktılar Helena derin bi nefes alıp etrafa her zamanki gibi sıcak gülümsemesini takınarak neşe saçmaya başladı.
Bunu gören Victorun asık yüzünü tatlı bi gülümseme kapladı annesinin her ne olursa olsun ona destek çıkmasını onun yanında olmasını seviyordu her şeye rağmen gülümsemesini seviyordu.