Chapter 1; disgrace

0 0 0
                                    

Naka toun ang boong atensyon ko sa daan till i saw the peak sa mansyon namin. Binuksan ng mga guards ang gate at tinawagan nila ang loob na naka rating nako.

I parked the car sa garage namin at pumasok na sa double door. Pag bukas ko ng pintuan isang malakas na sampal agad ang natanggap ko galing kay lola.

"you little brat!" sigaw nya.

"mama" awat ni tito russel. Sabay hawak sa braso ng matanda.

"i told you not to enter that trashy showbiz!" aniya sabay duro sakin.

"you are such a disgrace!" si tito.

Yumuko ako at tumango tango. I looked straight at my uncle ziel who is now looking at me with sympathy.

"disgrace?" i said and laughed sarcastically.

"aakyat muna ako sa kwarto" sabi ko at nilagpasan lang sila.

"you little hindi pako tapos sayo y―" hindi na natapos magsalita si lola dahil kumaripas ako ng takbo pa akyat sa grand staircase.

I slammed the door shut at sumandal ako dito. My heart was so heavy but i won't cry. My tears was pooling in my eyes but i would never release it. I'm done crying, i'm done sheding tears, i shed enough they don't deserve it.

I breathed in and pulled myself together. I'm the heiress of the biggest cosmetic company in the world! No one can bring me down i'll never let anyone bring me down.

Nag shower ako at nag skincare routine as usual. Pagka tapos ko I stared and myself on the mirror and smiled. No one can ever take this wide smile on my face.
After staring for like half an hour sumampak nako sa kama para matulog.

I was about to call my dad on his office ng nadatnan ko syang naka handusay at naliligo sa dugo. A man wearing a hood is holding a knife. Napako ako sa kinatatayuan ko habang tinititigan ang walang buhay na katawan ni daddy.

"dad!" sigaw ko.

Sinubukan kong agawin ang kutsilyo sa lalaki kaya na daplisan ako sa kaliwang dibdib. Pagkatapos kong makuha ang kutsilyo nakarinig kami ng kalampag sa hallway kaya mabilis na tumalon sa balcony ang intruder. Bumukas ang pinto at niluwa nito si tito russel along with my grandmother.
They stared at my fathers dead body in horror at lumipat sa kamay ko ang titig nila. Umiling iling ako dahil alam ko ang iniisip nila.

"n-no i-i didn't" paliwanag ko.

Their expression turned from scared to angry. Nabitawan ko ang patalim ng marahas akong hinila ni tito.

"what have you done" singhal nya sakin.

"it wasn't m-me" sabi ko.

May boses na parati bumubulong sakin.

You killed your father, you killed your father.

"n-no i didn't"

You killed your father.

"no!" i shouted.

Dinilat ko ang mata ko sa gulat. It was a dream, no a nightmare. I didn't kill my father. No.

I looked at the time and saw 3:00 am. Bat parati nalang akong nagigising sa ganitong oras?. Same dream same time.

Humiga ako at sinubukang matulog ulit. But i can't kaya bumangon ako at binuksan ang ref na nasa loob ng kwarto ko. Yes my room is as big as an subdivision house my 2nd floor rin its like a house itself may sariling kusina,cr and sala this room is already a house itself.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 21 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Not in this lifetime (world of gold series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon