My Family Hates Me:I Hate My Birthday

Chapter 1

Sa malalim na dilim ng gabi, nakaupo si Maria sa kanyang kwarto habang nagmumumuni-muni. Ang kanyang pamilya ay sa ibang bahagi ng bahay, nagdiriwang ng kaarawan ng isa sa kanila. Ngunit sa halip na sumama sa kanila, nagpasya si Maria na manatiling mag-isa.

Napuno siya ng galit at lungkot dahil sa walang katapusan na pagsasabihan at pagbabalewala ng kanyang pamilya. Simula nang siya'y maliit pa lamang, lagi siyang itinuring na iba at hindi katanggap-tanggap ng kanyang mga kapatid at magulang. Hindi niya maintindihan kung bakit tumagal ito ng ilang taon.

Tila mas matindi ang pagkaantipatiko nila tuwing dumarating ang araw ng kanyang kaarawan. Ito ang araw na inaalala niya ang maraming salang tinanggap niya mula sa kanila. Sa tuwing magdiriwang sila, hindi siya kasama. Hindi siya pinapansin o binibigyan ng pansin, at ang mga kapatid niya ay nagmamalaking may mga regalo at paboritong pagkain.

Kahit na tinangka ni Maria na gawing katanggap-tanggap ang kanyang sarili at magpakumbaba, hindi niya mapigilang madama ang sakit at pagkabalewala na naramdaman niya. Higit pa rito, tuwing magkakasama sila, siya ang pinipintasan at pinipitik ng kanyang mga magulang.

Isa sa mga kahinaan ni Maria ay ang hindi mailabas ang kanyang naaargabyadong damdamin. Ngunit ngayon, sa kanyang kamalayang sandali na ito, nagpasiya siyang magsulat ng liham para maipahayag ang lahat ng kanyang saloobin sa kanyang pamilya.

Nagsimula si Maria sa kanyang ina, sinasabi ang lahat ng sakit at pangungulila na nararamdaman niya. Ipinahayag niya ang hindi pagtanggap at ang pag-asa na sana ay magbago ang mga bagay. Pagkatapos ay sinulatan niya ang kanyang mga kapatid, nagbabakasakaling maunawaan nila ang kanyang hinanaing at subuking mabago ang takbo ng kanilang pamilya.

Simula nang mag-sulat si Maria ng mga liham, naramdaman niya ang paglaki ng kanyang determinasyon na mabago ang takbo ng kanilang pamilya. Hindi na siya magpapatalo sa damdaming pangungulila at pagkabalewala. Para maipakita ang tunay na halaga ng pagmamahal at pag-aaruga sa isang pamilya, kailangan niyang mabago ang kanilang mga pananaw.

Nagpatuloy si Maria sa pagsulat ng mga liham sa bawat miyembro ng kanyang pamilya. Sinulatan niya ang kanyang mga lolo at lola, tiyuhin at tiyahin, mga pinsan at kaibigan - lahat ng taong bumubuo sa kanilang pamilya. Pinahiram niya ang bawat salita ng kanyang nadama at sinadyang ihayag ang kahalagahan ng pagkakaisa at pagmamalasakit sa isa't isa.

Habang nagpapatuloy si Maria sa mga kabanata ng kanyang kuwento, naramdaman niya ang lalim ng mga saloobin na dapat niyang ipahayag. Kada isa sa mga liham ay isang pagkakataon para ipakita ang pagmamahal at suporta sa kanyang mga mahal sa buhay. Umaasa siya na mabuksan ang puso nila at maunawaan at mahalin siya bago pa man ang kanyang huling hininga.

Sa tuwing natatapos siya sa isang kabanata, nagpapahinga si Maria at nagpapatahimik upang dinggin ang mga tun