My Family Hates Me:I Hate My Birthday

Final Chapter

Naging malamlam ang selebrasyon ng kanyang kaarawan sa Kabanata 20. Itinuring siyang walang halaga at hindi importante kahit na espesyal para sa kanya ang taon-taong araw na iyon. Dumating ang puntong nag-isip si Maria kung totoo nga bang hindi siya deserving ng pag-ibig at suporta mula sa kanyang pamilya. Ang lungkot na nadama niya ay lubhang malalim at hindi lamang naukit sa kanyang puso, kundi pati na rin sa kanyang kaluluwa.

Sa mga kabanatang ito, ibinahagi ni Maria ang mga damdaming sakit at pangungulila na hindi pa lubos na nabago ng mga nagawa niyang pagbabago at pagsisikap. Naramdaman niya ang lapit ng pagbibitiw, ang kawalan ng pag-asa, at ang pagkabigo na hindi maiangat ang kanyang sarili mula sa pagkakahon na itinulak ng kanyang pamilya.

Ngunit sa gitna ng kalungkutan at pighati, naroon din ang katatagan ni Maria. Sa kabila ng mga pagsubok na kanyang pinagdaanan, hindi pa rin niya ibinigay ang huling pag-asa. Sa loob ng kanyang pusong sugatan, may isang malalim na pagnanais na mabago ang takbo ng kanilang pamilya at maramdaman ang tunay na pagmamahal at pagtanggap

Sa mga nalalabi pang kabanata ng kuwento ni Maria, patuloy niyang haharapin ang mga hamon ng buhay. Hinaharap niya ang kanyang mga takot at insecurities, at pinili niyang mabuhay nang may determinasyon at pag-asa. Nais niya na kahit sa huling mga sandali ng kanyang buhay, maranasan nila ang pag-ibig at pagkaunawaan na hindi nila naiparamdam sa kanya.

Ang kuwento ni Maria ay isang pagsisikap upang baguhin ang mga pagtingin at pag-uugali ng kanyang pamilya, ngunit hindi laging magiging isang masayang biyahe. Mayroong mga kabanata ng pagpapakahirap, kalungkutan, at sakit. Nais ni Maria na ipakita ang realidad ng mga taong hindi pinahahalagahan at paulit-ulit na binalewala ng kanilang pamilya. Sa kabila ng sakit na kanilang nararamdaman, patuloy silang lumalaban para sa pagbabago at pag-asa.