တစ်နေ့နေ့တော့ချစ်လာလိမ့်မည်

Part-9 ( U )

" မောင်....... "
" .......... "
" မောင်ကိုလွမ်းနေတာမောင်ရယ်....ကောင်းသိပါတယ်
မောင်ပြန်လာမယ်ဆိုတာကို....အန်ကယ်လိမ်နေတယ်ဆိုတာ
လဲကောင်းသိတယ် ကောင်းကလေမောင့်ကိုအကြွေးမဲ့ယုံကြည်
ပြီးသား......"
ကောင်းရဲ့စကားအဆုံးမှာမဖိတ်ခေါ်ပဲရောက်လာတဲ့ခွန်းရဲ့မျက်ရည်တွေ။
" မောင်....မောင် ငိုနေတာလားဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲမောင်ရဲ့ "
ခွန်းမျက်ရည်တွေကိုလျင်မြန်စွာသုတ်လိုက်တယ်။
ထို့နောက်.......
" ငါတို့လမ်းခွဲရအောင် "
" ဗျာ!!!!"
ကောင်းရဲ့ခေါင်းပေါ်သို့မိုးကြိုးပစ်ချသလို။
ကောင်းငိုသည်။
" မောင်ရယ် မနောက်ပါနဲ့ "
" မင်းပါးစပ်ကငါ့ကို​မောင်လို့မခေါ်နဲ့ ငါရွံတယ် "
" ဗျာ!!!"
" ငါတို့လမ်းခွဲရအောင် ကောင်းကင်လရောင် "
" ဟင်အင့်မခွဲဘူး မခွဲပေးဘူး "
" မင်းမခွဲလဲငါခွဲတယ် ခုချိန်ကစပြီး မင်းနဲ့ငါနဲ့ဘာမှမဆိုင်တော့
ဘူး "
" ဟင်အင့် မဟုတ်ဘူး "
ကောင်းငိုသည်။ အဆက်မပြတ်ငိုသည်။
ခွန်းဟာကောင်းကိုတစ်ယောက်ထဲ့ထားခဲ့ပြီးထွက်သွားသည်။
အရင်ကတစ်ယောက်ထဲ့ဆိုစိတ်မချပါဘူးဆိုတဲ့ခွန်းဟာအခုတော့တစ်ယောက်ထဲ့ထားခဲ့ပြီ။
အရင်ကမောင်လို့ခေါ်တာလေးကိုသိပ်ကြိုက်တယ်တဲ့။
ခုတော့ရွံတယ်တဲ့။ မောင်ဟာပြောင်းလဲမြန်လိုက်တာ။
" မောင်....မသွားပါနဲ့ မောင်ရယ် "
ကောင်းဟာငိုလျက်တစ်ယောက်ထဲ့ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။
..............................
" သားတစ်နေ့လုံးမျက်နှာမကောင်းပါလား ထမင်းလဲမစားဘူး
ဘာဖြစ်တာလဲသားရယ် "
" သားသိပ်နေမကောင်းလို့ပါ သားအပြင်သွားလိုက်အုံးမယ် "
" ဒါပေမဲ့ ၆နာရီထိုးနေပြီလေကွယ် ဆောင်းဆိုတော့မှောင်နေ
ပြီကွဲ့ "
" သားသူငယ်ချင်းအိမ်မှာသွားအိမ်မလို့ပါ "
" အေးအေး ကောင်းကောင်း သွား "
".............."
...............
ခွန်းဟာမြို့သို့မပြန်သေး။
သူနှင့်ကောင်းအမြဲတွေ့နေကျနေရာလေးဖြစ်တဲ့ချောင်းဘေးက
သစ်ပင်ကြီးအောက်မှာထိုင်နေတယ်။
သူရှေ့မှာအရက်ပုလင်းများစွာ။ ခွန်းတော်​တော်မူးနေပြီ။
ဘာမှသိပ်မသိတော့။
အချိန်ထိကား၆နာရီဆိုသော်လည်း ဆောင်းရာသီမီု့ မှောင်စပျိုးလားပြီ။ ခွန်းပါးစပ်မှပြောလိုက်သည့်စကားတစ်ခွန်း....
" မောင်..တောင်းပန်ပါတယ် ကောင်းရယ်......"
ခွန်းထိုင်နေသည့်နေရာသို့ကောင်းရောက်လာခဲ့သည်။
" မောင်......"
" ကောင်းး......"
နှစ်ဉီးသားဖက်လိုက်သည်။
" မောင်ဘာလို့အများကြီးသောက်နေတာလဲကွာ "
ကောင်းဟာမောင့်ပါးလေးတွေကိုကိုင်လျက်ပြောနေသည်။
မောင်အခုမှသေချာကြည့်မိသည်။ကောင်းဟာအတော်လှသည်။
နာမည်လေးလို့ပေါ့။
" ပြွတ်......... " အနမ်းတစ်ချက်
" မောင်......"
" ကောင်းကလေအရမ်းလှတာပဲ "
" မောင်ဘာလိုချင်လို့လဲ "
" ကောင်းကို......"
စကားအဆုံးမှာနှစွဉီးသားလုံးနမ်းကြသည်။
နေဝင်သွားပြီ။ လပြည့်ညလေးဖြစ်သည်။ ခွန်းရဲ့ရမ္မက်စိတ်တွေပိုပိုတိုးလာသည်။
" မောင်လိုချင်တယ် "
" ကောင်းပေးမယ် "
ပြောပြီးနှစ်ဉီးသားလုံးသူတို့၏ခန္တာကိုယ်ကိုအဝတ်မဲ့စေခဲ့တယ်။
ခွန်းဟာနမ်းသည်။ နေရာအနှံ။ ခန္တာကိုယ်တစ်ခုလုံး။
ကောင်း၏လည်တိုင်တွင်အနီရောင်အမှတ်တွေပေးနေမိသည်။
လမင်းရဲ့အလင်းရောင်ကလွဲရင် ဘာအလင်းမှမရှိတဲ့
ထိုနေရာတွင်သူတို့လုပ်ငန်းစဉ်ကိုစတင်တော့မည်။
ချောင်းဘေးနားကသစ်ပင်အောက်တွင်နှစ်ဉီးသား မြင်းစီးကြတော့မည်။
" ကောင်းကြိုက်လား "
" ဘာကိုလဲမောင် "
" မောင်ရဲ့ ၁၂ လက်မအရှည်ရှိတဲ့ ** ကို "
" သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ မောင်ရယ် "
" ဒါဆိုမောင်ပေးမယ် "
.........................
နောက်အပိုင်းမှောင်မည်

26-4-2024 Friday
Honey Maung