"Radiostatic" Hayaller Gerçekleşirse..

Sonsuza Kadar Benimle Ol (Final)

Sarhoş olarak eve dönmüşlerdi. Velvet kapı açılma sesi ile uyandığında onların geldiğini anladı fakat daha tam ayık olmadığı için. Gidip bakmayı akıl edemedi.

"Ee Alastorr. Bu senin ilk randevum muydu nasıldı? En iyisiydi dimii"

"Hayır ilk randevum değildi voxy. Benimle randevuya çıkmak isteyen daha kaç kişi var biliyor musun? Bazıları senden daha zengin."

"Kim o? Soyle ağzını parçaliyim onun"

"Sakin be şaka yapıyorum! Hem bunu yapmanı istemem, birinin ağzı parçalancaksa ben parçalarım"

"Bi kere sen beceremezsin, ben daha güçlü ve yakışıklıyım"

"Yakışıklılık ne alaka lan"

"Bi insan bu yüze bakmaktan savaşabilir mi!? Yakışıklılığıma arada sen bile hayran kalıyorsun"

"Bi kere yemek yaparken beni süzüp duran sensin? Simdi ben mi yakışıklıyım sen mi"

"Orasını karıştırma..."

Alastor bunu duyunca küçük bir kahkaha attı, Vox ise farketmeden onun gülüşüne hayranlıkla baktı. Alastor bunu görünce Vox'un çenesinden tutup öptü.

"Sen beni böyle süzmeye devam edersen dayanamam öperim ama"

Vox ise kızarmış şekilde kafasını çevirdi

"Utandın mi tatlım? Neden? Çok yakışıklı olduğumdan mı?"

"Dalga geçmeyi seviyorsun anlaşılan."

"Konu sen olunca evet"

"Neyse tamam kes şunu"

"Peki tamam televizyonumuz nasıl isterse."

Yan yana oturuyorlardı. Yanlarında içki şişeleri vardı. Konuşurken arada onlardan içiyorlardı. Ikiside deli gibi sarhoştu. Vox kafasını Alastor'un omzuna yasladı. İkisinden de ses çıkmayınca ikiside orada uyuya kaldı.

Velvet sabah kalktığında onları uyurken gördü.

"Bakıyorum da randevu yorucu geçmiş" dedi kendince ve bir battaniye alıp onların üzerine koydu. *fotoğraf çekmeyi de unutmadı tabi*

Küçük bir kahvaltı yapmıştı velvet. Bir şey pişiremeyeceğini bildiği için sadece kahvaltılıkları falan çıkarmıştı.

O sırada Vox uyanmıştı. Kafasını yavaşça kaldırdı, üzerindeki battaniye kayıp gitmişti. Alastor'a baktı. Hala uyuyordu. Yanağına küçük bir öpücük kondurdu ve kalktı.

Mutfaktan ses geldiği için oraya gitti. Velvet sofrayı hazirlamıştı. Vox Velvet'e yanaştı ve başını okşadı.

"Evin küçük hanımı hamaratlığa mi başlamış"

"Senin kadar yaşım var dalga geçmesene. Devam edersen bir şey yapmam ona göre."

"Tamam küçük hanım. Kahvaltı ne zamana hazır olur?"

"10 dakika da olur sanırım."

"Alastor'u uyandırıyım mı?"

"Senin kocan sen karar ver."

Bunu duyunca Vox küçük bir kahkaha atıp mutfaktan çıktı. Alastor hala daha orda uyuyordu. Uyurken ona bakarken kulaklarını gördü. Büyülenmiş gibi bakıyordu.

Fark etmeden elleri kulaklarını okşamaya başlamıştı. İçinden 'ne kadar yumuşak...' dedi. Çok geçmeden Alastor uyanmış ve kulaklarının okşandığını fark etmişti. Geri çekilicekken onun Vox olduğunu anladı.