-Tuana Naz Tiryaki'den-
"çağan çok korkuyorum!"
"Tuana,sakin olur musun biraz? Korkulacak bişey yok."
Şuan da çağanın arabasında,Emel hanımın şirketine gidiyorduk.
Çağan beni ikna edip annesiyle konuşacağını söyledi ve benide işe alacağına söz verdi.
Yani halledermiş öyle söylüyor. umarım halleder."Yol yakınken geri dönelim!"
Diye hâla isyan ediyordum.
Çağan derin nefes alıp verdi.
"Hayır.Dönmeyeceğiz."
dedi tok ve emin bir sesle.Stresten terlerken arabanın camını açtım.
Gelen sert rüzgarla gözlerim kapandı.
Derin bir nefes aldım.
Kırmızı ışık yandığında arabayı durdurdu.Gözlerimi açtığımda Çağanın bakışlarını üstümde hissettim ve ona baktım.
Bana bakıyordu. Hatta izliyordu desem yeridir.
Gereksiz yere utanınca başımı hızla ondan çektim.---
"Çağan Bey! Çağan Bey! yanınızda ki hanımefendi kim?"
"Sevgiliniz mi Çağan Bey?"
Magazincilerden gelen saçma sorularla yüzümü buruşturdum.
Ne meraklı insanlar bunlar."Lütfen müsade eder misiniz?"dedi Çağan.
Aralarından geçmeye çalışıyorduk ama nafile."Evlilik Ne zaman Çağan Bey?"
Yuh! Ne evliliği!?
Şokla Çağan'a baktım. Ama o çok rahat gözüküyordu.
Dayanamayıp ben konuştum."Evlilik felan yok ne diyorsunuz siz!? Aaaa!"
Çağan bir anda elimi tuttu. Kalabalıktan sıyrılmaya çalışıyordu ki başardı. Şükür Şirkete girmeye başarmıştık."Oh be! Ne boş konuştular."dedim sinirle.
Çağan güldü."Alışman lazım artık Tuanacım."
hâla el ele tutuştuğumuzu fark edip elimi çektim."sen alışmışsın bakıyorum."
"E tabii ki. kimle gelsem köşeye sıkıştırıyorlar. Ama ne yapalım? işleri bu sonuçta."
"demek ki çok kadınla geldin buraya."
Kıkırdadı."Kadınlardan bahsetmemiştim Tuana."
Dediğinde Mal gibi kaldım. Bende neyi ima ediyorsam zaten.
İkimizde birşey demedik.Bir kapının önünde durduğumuzda konuşmaya başladım.
"Emel hanım içerde mi şimdi!?"
dedim heyecanla."Evet. Hadi girelim."tam kapıyı açacağında kolunu tuttum.
"Dur! Hazır değilim."dedim ve derin nefes alıp üstümü başımı düzelttim. o da tebessümle bana bakıyordu.
"Hazırım."dediğim an kapıyı açtı.
İçeri girdiğimizde Emel hanımı gördüm.
Allahım! Bayılacağım şimdi."Ah! Çağanım! Oğlum! Hoşgeldin."dedi ve Çağan'a sarıldı sıkıca. Bende gülümseyerek onları izliyordum.
"Hoşbuldum Annecim."dedi Çağan. sonra ayrıldılar.
"Aa! Bu kızda kim? seni ilk defa bir kızla gelirken görüyorum.Magazincileri nasıl atlattınız?"dedi ve güldü Emel hanım.