[COMPLETED]ကောငယ်လေး၏စတိုရီ(ဘာသာပြန်)

Chapter 15

🧝Chapter 15

အတွေးများထဲ နစ်မြုပ်နေလျက် မြောင်ဟယ် ရန်သာ့လန်၏နောက်သို့ ကြောင်အမ်းအမ်းဖြင့် လိုက်ကာ ဆေးဆိုင်စီသို့ သွားလိုက်ကြသည်။ ဆေးဆိုင်သို့ လပေါင်းများစွာ မကြာခဏလာခဲ့သူတစ်ဦးအနေဖြင့် ရန်သာ့လန်မှာ ရင်းနှီးနေသူတစ်ဦးဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူဆိုင်တွင်းသို့ဝင်သွားလိုက်သည်နှင့် တစ်စုံတစ်ရာကို စီမံနေပုံရသောဝန်ထမ်းများမှာ ရန်သာ့လန်ကို သတိမပြုမိကြချေ။ ထိုအစား ကိုယ်ဟန်တောင့်တင်းပုံရသောဆိုင်ရှင်မှ သူတို့ကိုနှုတ်ဆက်လာသည်။

“ အိုက်ယားး သာ့လန်မဟုတ်လား… သည်နေ့ကော ဆိုင်ကိုဘာပစ္စည်းကောင်းတွေများ ယူလာပြန်တာလဲ…အိုးး ဟုတ်သား အရင်တစ်ခါ မင်းထားခဲ့တဲ့မြွေကို အပြည့်အဝငွေချေပြီးသွားပြီ…သမားတော်အိုကြီးတစ်ယောက်က ဆိုင်ထဲဝင်လာပြီး ဟိုဟိုဒီဒီပတ်ကြည့်ရင်းနဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေက အဲ့သည့်စင်ပေါ်မှာရှိတဲ့မြွေစီရောက်သွားတယ်လေ… ဒါနဲ့ပဲ ချက်ချင်းကောက်ယူသွားတာ… သည်မှာပတ်ကြည့်နေတဲ့တလျောက်လုံးတောင် လက်မချခဲ့ဘူးလေ…ခဏနေကြရင် မင်းကိုငွေချေပေးလိုက်တော့မယ်နော်…တောင်းထဲမှာ ကောင်းတာလေးတွေပါ‌ရင်လည်း ငါတို့စီကိုအရင်ဝင်လှည့်ပါဦး ဟုတ်ပြီလား…”

“ ကောင်းပြီ…” ထိုစကားမှလွဲ၍ သာ့လန် မည်သည့်အရာကိုမှမပြောခဲ့ချေ။ ကျောပေါ်မှခြင်းတောင်းကို အမြန်ချကာ မြောင်ဟယ်ပြုလုပ်ထားသည့်တန့်ရှန်းအချပ်များကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ဈေးဆိုင်ခုံပေါ်တွင် တိုက်ရိုက်တင်လိုက်သည်။

ပထမဆုံးအကြည့်တစ်ချက်မှာပင် ဆိုင်ရှင်မှာ ချက်ချင်းဆိုသလို ထိတ်လန့်သွားရသည် “ အာ ဘာလို့အားလုံးကိုလှီးလိုက်တာလဲ…သည်ဆိုင်မှာက ကြိုတင်လှီးဖြတ်ထားတဲ့ပစ္စည်းတွေလက်မခံဘူးဆိုတာ မင်းလည်းသိသားပဲကို…အရင်ကလည်း မင်းငါတို့ကိုတစ်ပင်လုံးမပေးဖူးဘူးဆိုပေမယ့်ပေါ့..  ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါတို့သည်ဟာကို တားမြစ်ထားတုန်းပဲ…နောက်ဆုံးကြတော့ ဆေးပင်တွေကိုလှီးဖြတ်ထားတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး အမှားအယွင်း‌ရှိသွားရင် ဆေးရဲ့ဂုဏ်သတ္တိကိုလည်း အလွယ်တကူသက်ရောက်နိုင်တယ်လေ….” ဆိုင်ရှင်မှ စကားတပြောပြောဖြင့် တန့်ရှန်းအပိုင်းအစတစ်ခုကိုယူကာ စစ်ဆေး၍ အနံ့ခံကြည့်လိုက်ပြီး လျှာနှင့်ယက်ကြည့်လိုက်သည်။