Gizli Aşık ~MinSung

Kaç Yıl Oldu Saymadım B.7

Yeni hikaye yazarken bir baktım tutmuş bu bende dedim bu niye 8 bölüm 30 yaparım ben bunu bu aşk yarım kalamaz dedim ve yazıyorum yazarınız iyi okumalar dilerrrrrrr

Jinsung'dan

Minho'nun bana mektup yazmasından yıllar geçmişti fakat onun mektubunu ufak ufak katlayıp boynumda olan pusulanın içine koymuştum.  Onun ölmesini hala unutamamıştım.

Minho'nun kardeşi ve arkadaşlarıda hep yanımdaydı onlar azda olsa sakinleşe bilmişlerdi fakat ben hala onun ölümünü üstümden atamamıştım onu düşündüğüm her gün kalbime bir ağrı giriyor fenalaşıyordum çok kötü hissediyordum.

Chan hyung'un zoruyla sahile gitmiştik şuan aklımdan bunları düşünüyordum.

Beni bu düşüncelerden uyandıran kişi Felix'di.

''Jisung yine mi minhoyu düşünüyorsun bak onu düşünme demiyoruz ama daha kötü olucaksın'' ~Felix

Felix'in dedikleri bir anda bana doğru gelmiş tamam diyip çocuklarla konuşmaya başlamıştım sahildeki bir kafeye oturmuştuk Hyunjin garsonu çağırmıştı. Garson gelince zaten kalpten gidicek gibi olmuştum inanamıyordum garson aynı Minho'ya benziyordu.

Yazardan

''Minho..'' diye konuşmuştu Jisung kendisini şizofren gibi hissetmişti ilk başla bir anda onu minho sanıp ayağa kalkıp ona sarılmıştı göz yaşlarını serbest bırakıp anın tadını çıkarmıştı. Belkide o gerçek Minho'ydu. Evet o gerçek Minho. 

Neden mi intihar mektubu yazmıştı? 

Minho babası öldükten sonra babasının borçlandığı mafyadan kaçıyordu. O kadar parayı bulmak için 5'den fazla işte çalışıp parayı kazanmıştı mafya onu esir aldığı için kimsenin haberi olmasını istememişti. Onları meraklandırmak istememişti. İkiside ağlıyordu birbirlerini özlemişlerdi sarılmış duruyolardı.

''ben sincapları bu saatlerde uyuduğunu sanıyordum bebeğim..''                                                                  ~Minho

''Sensiz asla uyuyamam Minho''                                                                                                                                      ~Jisung

Hepsi çok normalmiş gibi buna alışmıştı Minho'nun vardiyası bitince hemen eve gitmişlerdi evde hasret gideriyorlardı. Minhoyu soru yağmuruna tutmuşlardı. En sonunda sorular bitince rahatlamıştı Minho, Jisung'a sarılmış onu kokluyor saçını öpüyordu. Jisung artık dayanamayıp Minho'nun dudağına yapışmıştı eskiden böyle değildiler ikiside birbirini seviyordu ama açıklayamamışlardı ama şimdi duygularını saklıyamıyordu sanki çölde su bitmiş susamışlarcasına öpüşüyorlardı bu öpücük sadece bir kaç saniye sürmüştü ama onlar için sanki asırlar sürmüş gibiydi....

hastayım  birazda yazamadım ödevim var birde yorgunum idare edin daaaaaaaaaa