8/3/2023
Μολις φτασαμε στο νεο μας σπιτι. Τακτοποίησα κάποια πράγματα που ειχα μαζί μου, και τώρα περιμενουμε το φορτηγό να φέρει και τα υπόλοιπα. Δεν είμαι καθολου αγχωμενη για το νεο μου σχολειο, ουτε αν θα με συμπαθήσουν (εξαλλου ποτε δεν ειχα φιλους). Απλα θα παω θα τελειώσω το λυκειο και μετα τελος.
11/3/23
Αυτες τις δυο μερες εξερευνούσα την περιοχη. Γενικα δεν εχει καμια σχεση με εκει που ζουσα... Δεν εχει ηλιο, βρεχει ολη την ωρα και εχει κρυο. Δεν μου αρεσει πολυ. Και σήμερα, Δευτερα ηρθε η ωρα να παω σχολειο. Ενταξει εχω λιγο αγχος, αλλα πολυ λιγο. Θα σας ενημερωσω μετα για τις εξελιξεις στο σχολειο. Λοιπον, μολις γυρισα απο το σχολειο και ηταν οπως το περιμενα, τιποτα το ιδιαιτερο. Τα παιδια, ηταν ιδια τιποτα το ιδιαίτερο, εχτος απο εναν. Ανηκε σε μια παρεα που δεν νομιζω οτι με ενδιαφερει, αλλα ηταν απο τα πιο ωραια αγορια που εχω δει ποτε....
"Αννα, τρωμε!"
Τελος παντων θα συνεχισω μετα.
"Ερχομαι!"
Μην ξεχασω να βαλω το ημερολογιο στο ντουλαπι!
Οσο κατεβαινα τις ξύλινες σκάλες, η μυρωδια του κοτόπουλου μου διαπερνούσε την μύτη.
Κλασσικα, ο μεγαλος μου αδελφός ηταν με το κινητό, προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή τον κοριτσιών με τις προκλητικές δημοσιεύσεις του.
Ο μπαμπας μου κυνηγουσε την μικροτερη μου αδελφη για να την βαλει στο κάθισμα να την ταΐσει.
Η μαμα μου επιπλήττει την μικρή αδελφη μου επειδη θελει να βγει μεχρι πολυ αργά.
Και εγω καθομαι στην τραπεζαρία περιμένοντας τους να κατσουν να φανε.
Μια βαβούρα, μια ενοχλητικη αλλα φυσιολογικη φασαρια για μια εξαμελης οικογενεια.
"Λοιπον βγαλτε ολοι τον σκασμό και καθίστε επιτέλους να φάμε!!" Επταμελης οικογενεια*
Η γιαγια μου, μενει μαζί μας από τότε που πεθανε ο παππους, και μας βοηθαει απο τότε.
Εκεινη μαγειρεψε, επειδη κανει το πιο ωραίο κοτοπουλο.
Μου είχε δειξει μια φορα αλλα ποτέ δεν το κανω σαν εκείνη.
Αυτά τα μπαχαρικα του δινουν αυτή την νοστιμιά και ακομα και εγω που δεν τρωω πολυ, τρωω και δευτερο πιατο.
Με την φωνη μου εβαλε, ολοι ηρεμησαν, και επιτελους καθισαν στο τραπεζι μαζι μας.
"Χρηστο, ασε το κινητό κατω" πηρε το σοβαρο υφος ο μπαμπας.
YOU ARE READING
the darkest place behind my back
General Fiction"Το βλέμμα της έκαιγε Το βλέμμα μου έκλαιγε Η προδοσία από έναν φίλο είναι διαχειρίσιμη Η προδοσία της αδελφής όμως, ούτε να σου συμβεί " Η Άννα ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι, μετακομίζει με την οικογένειά της σε μια νέα περιοχή, πολύ πιο διαφορετική...
