Unicode
ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် စွမ်းအင်တွေ ပြည့်နှက်နေတဲ့ Crestwood Academy ရဲ့ ခန်းမဆောင်တွေမှာ Jason ရဲ့ ကျော်ကြားမှုဟာ ပြာတွေကနေ တက်လာတဲ့ ဖီးနစ်တစ်ကောင်လို တိုးမြင့်လာပါတယ်။ သူသည် အေးမြသောယုံကြည်မှု၏ သရုပ်သဏ္ဍာန်ဖြစ်လာပြီး သူ၏လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို ချီးမွမ်းခြင်းနှင့် ငြူစူခြင်းတို့ဖြင့် တူညီနေခဲ့သည်။
ကျောင်းသားများ၏ စကားသံများနှင့် ခြေသံများ ပဲ့တင်ထပ်သံများကြားတွင် Jason သည် အားမစိုက်ဘဲ ခေါင်းလှည့်ကာ ဆွဲငင်ကာစင်္ကြံကိုဖြတ် လျှောက်သွားခဲ့သည်။ သူရောက်ရှိနေခြင်းသည် ဆွဲဆောင်မှုရှိပြီး ကျက်သရေရှိသော သံစဉ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး သူ၏လမ်းကြောင်းကို ဖြတ်ကျော်သွားသူများကို လွှမ်းမိုးထားသည်။
Ryan သည် တိတ်ဆိတ်သောအမူအရာဖြင့် Jason ကို အဝေးမှပင် စောင့်ကြည့်ခဲ့သည်။ Jasonအတွက် Ryan မှာ သံလိုက်ဓာတ်လိုအရာတစ်ခု ရှိသည်မှာငြင်း၍မရပေ။
Jasonသည် Ryanကိုမြင်သောအခါ သူ့အနားသွားလေသည်။
"Morning R"
"Good morning" သူကျွန်တော့်နာမည်အတိုကောက် ကိုခေါ်တဲ့အခါ တစ်ကိုယ်လုံး တုံသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
"အတန်းမသွားဘူးလား"
"ငါ မင်းကိုစောင့်နေတာပြောစရာရှိတာနဲ့"
"ဘာပြောမလို့လဲ။ ပြောလေ"
"ဟိုဟာ ငါနေရာတစ်ခုသိထားတယ်"
အဲ့မသွားခင် တစ်ခုခုသွားရအောင်"
"ငါ ကားပါတယ်"
"အွန်း"
ထိုဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက် convenience store ကိုသွားကာ ဝယ်စရာရှိတာဝယ်ကြ၏။
ထို့နောက် Ryanပြောတဲ့လမ်း အတိုင်းသွားကာ လူသိပ်မရှိတဲ့ကမ်းခြေတစ်ခုဆီရောက်သွား၏။
"ငါတောင် ဒီနေရာမသိပါလား" Jason အံ့ဩစွာပြောလိုက်၏။
"ငါလည်း ဒီတိုင်း ရှာတွေ့တာပါ"
"....."
"လှတယ်နော် ထူးလည်းထူးဆန်းတယ် သူလို့ပေါ့"
"ဘယ်သူများလဲ"
"မပြောနိုင်ပါဘူး"
ထိုကဲ့သို့ပြောလိုက်သောကြောင့် Jason သည် Ryan ကို ကလိယားထိုးလိုက်၏။
YOU ARE READING
Whispers of Forbidden Love
Teen FictionForbidden school loveကလေးလိုလေးေရးထားတာပေါ့။ စာရေးတာအရမ်းအေတွ့အကြုံမရှိသေးလို့ မှားတာရှိရင်ခွင့်လွှတ်ကြပါလို့။ (Wattpad အရမ်းမသုံးတတ်လို့) Thanks for reading my story.
