Sen Çoktan Gitmişsin

0.1

Berk ve Aybike uzun aradan sonra sevgili olarak kalabilmiş nişanlanmış ve artık evlenmek istiyorlardı. Kimseyi dinlemek istemiyordu Berk çünkü biliyordu ki erken diyip istemezlerdi. Bir gün Aybike ile dışarıya buluşmaya çıkmışlardı. Berk oldukça heyecanlıydı.

"Ya aşkım biz ne zaman şu ilişkimizi ciddiye bindireceğiz? Bak üniversite bitti, işlerimize başladık, Yasmin ile Tolga ve Oğulcan ile Elif bile evlendi, bir biz kaldık. Hala nişanlı kaldık"

"Aybikecim bende düşünüyorum ama işte ailemiz ne der"

"Berk saçmalıyorsun nişanda izin verdiler ya"

"Tamam hayatım" Berk ayağı taşa takılmış gibi yapıp düşmüş numarası yapmıştı. "Ahhh ayağım!"

Aybike panik yapmıştı çünkü sevdiği adam düşmüştü.

"Berk, Berk iyi misin?"

"İyiyim iyiyim ayağım acıdı biraz"

"Araban nerede söyle ben kullanayım istersen"

"Dur vereyim bir saniye"

Aybike gözleri ile arabayı gezerken Berk cebinden bir kutu çıkarmıştı. Aybike Berk'e baktığında şaşırmıştı.

"Biraz geç kaldım ama sonunda aklım başıma geldi, sen getirdin. Bu hayatta sadece ikimizin olduğu bir yaşama var mısın, benimle evlenir misin, sığınacak limanımız olalım mı birbirimize?"

Aybike gözleri dolu dolu baktı Berk'e yüzünde gülümseme olmuştu. Berk'i çok seviyordu, bir kez daha aşık olmuştu.

"Evet, evet! Seninle evlenmeyi, ikimizin olduğu yaşama var olmayı, sığınacak limanımız olmayı kabul ediyorum!"

Berk sevinçle Aybike'yi kucağına alıp döndürmüştü. Çok mutluydu ikisi de. Berk, yüzüğü Aybike'ye taktıktan sonra dudağından öpmüştü. Aybike utanıp Berk'e bakıyordu.

"Seni çok seviyorum"

"Bende seni çok seviyorum Aybike'm"

"Ne zaman nikahımız olacak peki?"

"İşte gün alacağız uygun tarihe sonra da bekleyeceğiz o tarihtede birbirimizin olacağız"

"Heyecanlandım ben şimdi ama"

"Bende heyecanlıyım Aybike'm şimdi tarihi alalım"

Nikah tarihi almaya gitmişlerdi. En uygun tarihi yarın olarak vermişlerdi.

"Şimdi biz yarın evleniyoruz öyle mi?"

"Evet Aybike'm sonunda kavuşuyoruz"

Aybike sarılmıştı Berk'e uzun zamandır bu anı bekliyordu. Gelinlik ve damatlık bakıp arabaya geçmişlerdi Aybike vitesin yanına tokasını düşürmüştü onu arıyordu. Berk'te ararken elleri birbirine değmişti. Berk Aybike'nin elini tutup öpmüştü kokusunu içine çekerek. Aybike Berk'e gururla bakıyordu. O bakışmamın ardından Orhan Aybike'yi aramıştı.

"Efendim baba?"

"Kızım neredesin sen akşam olacak?"

"Tamam baba geliyorum Berk ileydim de"

"Tamam kızım bekliyorum ben"

Telefonu kapatmışlardı, Aybike Berk'e baktı.

"Babam aradı da"

"Ne dedi kayınpederciğim"

"Beni eve çağırdı kısaca"

"Tamam o halde prensesimi eve bırakayım ben"