MORNING
Kira POV
Nagising na nga ako at naalala ko pupuntahan ko pa si zen sa hospital
Agad agad naman akong nag ayos.
Kira arrived
Agad agad kong pinuntahan si zen sa kwarto nya
Binati ko sya ng good morning
Binati nya naman ako pabalik
Kira.. Pagtawag ni zen sakin
Oum. Sabi ko sakanya
Kira 9 days nalang Kira di kona talaga kaya
Zen naman eh lumaban ka
Kira pagod na ako......tugon nya
Zen...... Wag na muna natin pagusapan yan sabi ko
Kira POV
Tinanong ko sya kung nakakain na sya oo naman ang sagot nya at nag paalam muna ako sa kanya para pumunta sa park.
Kira arrived at the park
Pumunta kaagad ako sa duyan na lagi namaing tinatambayan ni Zen. Tiningnan ko yung pic namin ni Zen nung wala pa syang leukemia at di ko na naman kayang tumutulo na pala luha ko at agad ko naman ito pinunasan. Nagtatanong ako sa sarili ko kung bakit
Bakit lagi nalang ako ang nawawalan
Bakit lagi ako ang naiiwan
Napapagod din naman ako ah
Bakit ganun
Pag nawala sa buhay ko si Zen ano gagawin ko
Umiyak ako ng umiyak.
Umuwi narin ako at hanggang ngayon nakakaiyak parin na maiiwan nanaman ako ng mahal ko sa buhay pag may kasayahan ako may nawawala sakin bakit☹️😭!!...
Part 4 tomorrow
