မိုးရေထဲမှာကောင်လေးတစ်ယောက်ထိုင်ပြီးငိုနေခဲ့တယ်...
ထိုအချိန်သူ့နားကိုလူတစ်ယောက်ထီးကိုပြီးရောက်လာခဲ့တယ်....
ကောင်လေးအပေါ်မော့ကြည့်လိုက်တော့....
'ဟျောင်း.....'(ဂျူယောန်)
'ဘာဖြစ်လို့လဲ....'(ဂျောင်ဆု)
'အမေတို့ကဘာလို့ကျတော်ဝါသနာကိုခွင့်မပြုနိုင်ရတာလဲ...'
'ထတော့ အအေးမိလိမ့်မယ် အိမ်ပြန်တော့....'
'ဟင့်အင်း...ကျတော်အိမ်မပြန်ချင်ဘူး အိမ်ပြန်ရင်လည်းထပ်ပြီးနားမထောင်ချင်စရာကောင်းတဲ့စကားသံတေပဲကြားရမှာ...'
'ထ...အာ့ဆိုအစ်ကို့အိမ်လိုက်ခဲ့....'
ဂျောင်ဆုဟာဂျူယောန်ကိုခေါ်ပြီးသူ့အိမ်ကိုခေါ်သွားခဲ့တယ်.....
......
ဂျောင်ဆုနဲ့ဂျူယောင်းဟာအရင်ကတည်းကရင်းနှီးလာတာဖြစ်တယ်....
ဂျူယောန်အသက်၇နှစ်မှာဂျောင်ဆုဟာသူတို့ရဲ့ဘေးအိမ်ကိုပြောင်းလာခဲ့တယ်....
အဲ့အချိန်မှာဂျောင်ဆုရဲ့အသက်ဟာ၁၇နှစ်ပဲရှိသေးတယ်...
အစကတော့ပုံမှန်တိုင်းပဲရင်းနှီးခဲ့ကြပေမဲ့ ဂျူယောန်ဟာသင်္ချာမရတဲ့အတွက်ဂျောင်ဆုဟာဂျူယောန်ကိုစာပြပေးရင်းတစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ရင်းနှီးလာခဲ့ကြတယ်....
......
'ရေနွေးတည်ထားပေးတယ် ရေချိုးလိုက်အုံး အင်္ကျီထုတ်ထားပေးမယ်....'
'ဟုတ်ကဲ့ ဟျောင်း'
........
'ပြီးပြီလား....'
'ဟုတ်....'
'တစ်ခုခုစားမလား....'
'ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အဆင်ပြေပါတယ်...'
'အာ့ဆိုခေါက်ဆွဲပဲလုပ်လိုက်မယ်.....'
'နဲ ဟျောင်း...'
.........
ဂျောင်ဆုတစ်ယောက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ဂျူယောန်ကိုကြည့်ပြီးပြုံးနေမိတယ်....
'အရင်အတိုင်းပဲဘာမှမပြောင်းလဲတဲ့ကလေးလေးတစ်ယောက်ပဲ...'
ဂျောင်ဆုဟာဂျူယောန်ရဲ့နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီးသူလည်းအိပ်ယာဝင်ခဲ့တယ်.....
YOU ARE READING
Hold my hand
Romanceတူညီတဲ့အချိန်တစ်ခုမှာဖြစ်ပျက်နေတဲ့ဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးသုံးယောက်ရဲ့ပြဿနာတေနဲ့အချစ်ရေးကိစ္စ..... ဘယ်လိုတေများဖြစ်လာမလဲ.... ပျော်ရွှင်ရပါ့မလား....
