"Belle your here!"
Masiglang bati ng boyfriend ko habang nakaupo sa kama
Mabilis naman akong lumapit ng Nakangiti at sinalubong ang mga kamay niyang nakahintay sa yakap ko"Belle alam mo ba pinayagan nako ng doctor kong maligo sa ulan!"
Masayang sabi niya sakin,napahigpit ako ng kapit sa kanya
"Talaga?sakto narinig ko sa balita uulan daw mamaya!"
"Hala edi maganda!Maligo tayo sa ulan at sayawin ang sayaw na dati nating sayaw nung grandball!"
Lalo kong isiniksik ang muka ko sa dibdib niya,pinipigilan ang luha kong lumabas habang naalala ang masaya naming buhay noon
"O-oo naman,gawin natin yon"
Nanginginig ang boses ko,naramdaman ko ang paghaplos niya sa likod ko at hinuni and paborito kong kanta
I'll miss this,his touch,kiss,hug,his face,his voice,him.
Sobrang sakit na hindi ko na mapigilan ang mga luha ko...mas lalo niyang hinigpitan ang yakap niya saakin
Tinapos niya ang paghimig sa kanta ko at inilabas ang muka ko sa dibdib niya,hindi siya umiiyak pero kitang kita ko ang lungkot sa mga mata at muka niya
He's still trying to be brave for me,for us.
"Hush now hmm?hindi ako matatahimik at hindi kita kayang iwan kung g-ganyan ka"
Pinunasan niya ang mga luha ko at hinalikan ang noo ko,pababa sa ilong at labi ko
Matagal ang halik nayon,hindi gumagalaw pero malalim at puno ng pagmamahal.
"Please promise me that you'll take care of your self?magiging masaya ka at tutuparin mo yung mga pangarap mo,pangarap natin. you're free to love someone else,mas magiging masaya pako don kesa makita kitang magisa at hindi pa nakakaabante dahil sakin,please promise dahil hindi ako makakaalis at makakapagpahinga sa mundo kung hindi,dahil hindi ko kaya."
Seryoso niya akong tinitignan sa mata habang hawak ang dalawang pisngi,tumango ako habang nagsisituluan muli ang nga luha ko
"Okay hmm,come on stop crying napo let's eat hmm?I'm kinda hungry na"
"Okay okay"
Inayos ko ang sarili ko at kinuha ang plastic bag na dala ko kanina
"Ohhh!pininyahan my favorite!"
Masayang sabi niya ng mabuksan ko ang tupperware,pagkatapos ay nagsimula nakaming kumain
Lumipas ang ilang oras at nakita namin ang pagbagsak ng ulan mula sa labas,kasabay neto ang pagpasok ng mga magulang at kapatid niya sa kwarto
Tumabi muna ako at niligpit ang pinagkainan namin,mugto ang mata nila at lahat silay hindi maitago ang hikbi
At kahit na ganon ay ngiti lang ang kaya niyang isukli,kaya naman tumigil sila sa pagiyak at isa isang yumakap sakanya
Yan ang gusto niya na ngiti ang makikita niya bago siya mawala sa mundo
"Mom look it's raining sakto pinayagan nako ni kuya doc maligo sa ulan,do you think you can film us up here belle?"
Masayang tanong niya habang hawak ang camerang niregalo ko sakanya nung 1st anniversary namin,napaiyak nanaman ako dahil doon hindi ko inakalang nasa kanya pa ito dahil matagal naden simula ng nakita ko iyon
"Let's go na?"
Alo niya saakin ngumiti nalang ako at humawak sa braso niya,sa totoo lang ay hindi mukang may sakit ang boyfriend ko hindi siya ganon kapayat at mahina
May butas siya sa puso at wala silang nahanap na donor on time kaya naman hindi siya maooperahan,we've been together since highschool
Graduating naren sana kami ng college next month pero dahil sa sakit niya ay hindi na,parehong law ang kinuha namin dahil pangarap namin parehong maging abugado
Sa totoo lang ay last month lang namin nalaman na may sakit siya sa puso,dahil ang akala lang ng parents nila dati na may hika siya at mahina ang puso niya dahil maliliit na senyales lang naman ang nakikita nila
"Tara na?"
Nabalik naman ako sa ulirat ng sinabi niya yon,nasa pintuan napala kami ng hospital tumango nalang ako at tumuloy nakami
Tumingin kami pareho sa taas at nakita ang pamilya niya na nanood samin,hinawakan niya ang dalawang kamay ko at ipinatong sa braso niya tsaka niya inilagay ang kamay niya bewang ko
Nagsimula kaming magsayaw,napalingon naman ako sa entrance ng hospital ng makita ang mga nurse na nagiintay saamin
Sumasabay ang luha ko sa ulan,nanginginig ang mga kamay ko isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya at doon umiyak,hinihimas niya ang likod ko sinusubukang patahanin ako
Inangat niya ang isang kamay ko senyales na gusto niya akong iikot,sumabay nalang ako at muli niya akong sinakop ng bisig niya
"I love you forever belle"
Mahinang kataga niya kasabay ng pagbagsak ng katawan niya saakin,napaluhod ako dahil don
Nandidilim ang paningin ko at tanging mga hiyaw lang ng tao ang huling narinig ko
Dahan dahan kong idinilat ang mata ko at puting kisame ang bumungad saakin
"Gising kanapala"
Rinig kong salita ni tita sa gilid ko,doon ko naalala ang lahat kaya nagsimula nanamang mamuo ang luha ko
Iniabot ni tita ang isang papel at camera ng boyfriend ko
"Gusto niyang ibigay ko saiyo yan,tandaan mo alway welcome ka sa bahay namin alam mong mahal na mahal kita at ng pamilya ko,hanggang sa muli nating pagkikita anak ko,belle."
YOU ARE READING
Our last dance.
RomanceThere will be a day when a physical and spiritual reckoning occurs and there will be an end to life as we know it. The Apostle Peter, after walking with Jesus and knowing his teachings wrote on this in I Peter 4:7.