Sabahın erken saatlerinde güneş doğarken uyandım. Aşağı inmek için merdivenin önüne gelince birini gördüm "hey" diye seslendim, cevap gelmedi. Merdivenlerden inmek için ilerledim. İlerledikçe oda aydınlandı, mutfağa girince o kişinin abim olduğunu anladım ama neden o kadar garip görünmüştü. Umursamadım ve kahvaltılık gevreğimi kâseye döktüm, "abi sütü uzatır mısın?" "Al bakalım" ve sütü kâseye boşalttım. Yemeğe başlarken sordum "abi, az önce merdivenin başında bekleyen sen mıydın? "Evet bendim noldu ki" "birşey yok merak ettim(otistik misjn abe)" bu cevapla merakım dindi.
Kahvaltımı bitirdikten sonra odama çıktım. Üstümü değiştirdim ve çantamı topladım okula gitmek için ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Tam çıkarken abim geldi ve beni okula bırakacağını söyledi. Sevinmiştim çünkü yürüyecek halim yoktu. Arabaya bindim sohbete koyulduk "abi ne zaman ehliyet alabileceğim?" "18 yaşına gelince, 1 sene daha sabret" "tamam" dedim. Okuluma gelmiştik, arabadan indim abim el salladı ve uzaklaştı. Arkasından baktım daha sonra arkamı dönüp okulunu kapısından girdim. Sınıfa doğru yürürken bir kızla karşılaştım üst sınıflardandı galiba boyundan anlaşılıyordu. Birkaç saniye bakıştıktan sonra sınıfa gittim. Sırama oturdum, uzun zamandır tek oturuyordum ama yanımda bir çanta vardı. Çantamı bırakıp uzaklaştım çünkü orada otursam yine benle dalga geçeceklerdi aslında çok umrumda değiller ama onların söyledikleri kötü sözleri duymak hoşuma gitmiyordu. Sınıftan çıktım Yankı ile karşılaştım, birlikte bahçeye çıkıp oturduk. Kafadar çocuktur Yankı, iyi arkadaşlarız. Konuşurken bana hoşlandığı kızdan bahsetti. Hiç farkında değildi ama ondan hoşlanan kız en yakınında...
Yaklaşık 10 dakika sonra zil çaldı ve sınıfa geçtim. İlk ders fizikti, sevmediğim derslerden. Öğretmeni dinlerken çok sıkılıyorum ama dinlemek zorundaydım, okulun katı kurallarına uymaz isem neler yaşanacağını biliyordum. Size şunu demek istiyorum; bir hafta öncesinde bir öğrenci derste sırasına kafasına koydu ve okuldan 1 hafta uzaklaştırma aldı. Zaten yanımdaki çocuktan çok korkuyordum, boyu 1.90 ayı gibi cüsseli bu yüzden fazla hareket edemiyordum . Bir an önce dersin bitmesi için dua ettim.
Ve istediğim şey gerçekleşti, ders bitti. Sınıftan çıktım yine aynı kızla karşılaştım. Kolumu tuttu, ne olduğunu anlamadım. Kız beni çekiştirip kızlar tuvaletine götürdü. İçeri girdiğimiz an kapıyı sertçe kapattı. Bir anda içeri bir grup kız girdi, etrafımı sardılar. İçime gömüldükçe gömüldüm. Kız konuşmaya başladı "demek Yankı ile çıkan kız sensin" "h-hayır, sa...sadece arkadaşız" "çok duyduk bu yalanları, getirin" dedi. Çok korkuyordum, ne yapmalıydım. Ve kızın karnına yumruk attım, kız acılar içinde kıvranırken kaçma fırsatı buldum. Tam kurtuldum derken saçımdan tutup çekti. Canım acımıştı ama onların karşısında güçsüz duramazdım. Kız karşıma geçti "ne, ne cüretle bana vurursun; seni, seni küçük sürtük. Bunun intikamını alacağım." Bunu dedi ve elini kaldırıp bana vurmaya hazırlandı. O an içeri bir erkek girdi, kim olduğunu net anlamadım bir şapka takıyordu. Elimden tuttu "gel" dedi. Gittim, şapkasını kaldırdı "Yankı?! Ne işin var burda zaten sevgili sanıyorlar. Tek arkadaşım sensin, dikkatli olmalıyız." "Biliyorum, bugün ders yapalım mı?" "Olur istersen bizim eve gelebilirsin" "tamam, saat 16.30 da ordayım" "hadi sınıfa geçelim". Birlikten sınıfa doğru yürüdük. Daha doğrusu onun önünden yürüdüm. Az önce ne oldu anlamadım olaylar çok hızlı oldu, ayrıca hemen konuyu dağıttı ne garip çocuktu. Sınıfta her zaman ki bir kargaşa vardı. Sırama yöneldim, yanımda oturan çocuk başka bir sıraya geçmişti. Bir oh çekip öğretmeni beklemeye başladım.
Gün bitmişti. Otobüsü bekliyordum. Otobüs gelince kartımı bastım ve arkaya doğru ilerledim. Oturup kulaklığımı taktım, ve en sevdiğim müziği açtım. Şarkıyı mırıldandım "Teninin üzerinden kayan bir buzdur uzak bakışların..."
Eve vardığımda saat dörttü. "Aaa yarım saat kaldı, daha hiçbir şey hazır değilll" hemen mutfağa girip birşeyler hazırlamaya başladım. En kolayından kısır yaptım ve dolaptaki sarmaları çıkardım ve tencereye yerleştirdim. O sırada zil çaldı, Kapıyı açtım "hoşgeldinn" "hoşbulduk" dedi. Hemen salondaki masaya yönlendirdim, yemekleri getirdim ve ders kitaplarımızı çıkardık. "Güne geldim galiba" dedi, güldüm. Bana çok dikkatli baktı, üstümde birşey var sandım. "Noldu?" "Birşey yok Gecem" "Gecem?!" Cevap vermedi. Ders çalışmaya devam ettik. Ama hâlâ aklımdaydı o sözü "Gecem...".
Gözüm bir anda saate kaydı, saat 19.23 idi. Bunu farketmiş olacak ki Yankı'da kalkmak istedi. Bende uğurladım ve salona geçtim. Birazdan abim gelirdi, ona da tabak hazırlamalıyıldım ayrıca mutfakta çok dağınıtı. Mutfağa geçtim hayatım olan müziği açıp mutfağı toplamaya başladım. Aynı zamanda şarkı da söylüyordum "I AM A TOP SUPER LADYYYY". zil çaldı, bir an utandım çok yüksek sese çıkmıştım galiba. Neyse deyip kapıya yöneldim, abimdi. Beni alkışladı, "gün geçtikçe sesin güzelleşiyor güzelim." "Öyle deme abi yaa" "Nedenmiş o" bir anda beni gıdıklamaya başladı, tek kötü yanım buydu galiba. "Annemde hep öyle söylerdi çünkü". Ortamda ölüm sessizliği vardı, ikimizde susmuştuk ve abim bana sarıldı. Gözümden bir damla yaş geldi.
/
\
/
\
/
\
/
Hadi bismillah ilk bölüm bence biraz saçma oldu düşüncelerinizi alabilir miyimm (kimse yazmıyacak çünkü kimse okumayacak 😭)
