Bir kaç gün sonra yeni gelicek süvari için bekleniyordu vicky tavrını trek etmiş gibi ciddi ve gelmiş olduğu amaç için çalışmaya başlamış gibiydi kimseden değilse bile anne'den veya diğer güçlü olan süvarilerden korkuyordu.tavrinı terk etmesi malbonte ile kütüphanede tek kalmasına kadar sürdü.
-melez
Malbonte umursamadan işlerini yapmaya devam etti
-sana dedim köpek yavrusu
Öfkeyle kalkarak kitabı elinden aldı.
-Kendini ne sanıyorsun sende onlar gibi bir oyuncaksın.
Malbonte umursamaz bir tepki ile baktı sadece.
Kucağına oturdu bir anda
Malbonte tepki vermedi beliden çekip kendine yaklaştırdı bu sefer şaşıran vicky olmuştu.
-kendini ne sa-
-sst kes
Kulağına yaklaştı
-kendini yenilmez sanıyorsun öyle değil mi ama aksine zayıf savunmasız sın savaşta değil ama şuan oldu gibi en ufak dokunuşta karşı koyamıyorsun zayıfsın.
-öyle değil ben kendimi malbonte -
Vicky kendini anlatmaya çalışırken malbonte aklına girmişti korkmuyordu
Bekeldi gibi bişey göremedi sadece vickyin bütün çabalarının anne'yi menun etmek için olduğunu gördü.
-annenin sevilmeyen çocuğu ha ?
Bütün çaban bile başkasını memnun etmek buna rağmen güçsüzsün.
-aptal sana izin verdimmi en azından kendimi kanıtlamak isteğim biri var ve bu amaç için yaşıyorum peki ya sen ?
Sırıtarak kucağından kalktı
-ailen senin yüzünden cezalandırılmadı
Ah ve en kötüsü Ne biliyor musun seni hatırlamamaları sen Yokken mutlu olmaları
Malbonte öfkeyle duvara sertçe fırlattı vickyi boğazından tutup sıktı
-beni öldüremezsin
Kahkaha atarak alay edercesine baktı
Kütüphanenin kapısı açılır büyük gürültü ile
-sanrım hespi itaat etmiyor kardeşim.
