DÜN'SÜZ

Başlangıç

Ali babası ile sakin bir mahallede bir ev tutup yeni bir hayata başlamışlardı .

Babasının bu mahalleyi tercih etmesinin  bir sebebi vardı .
Ali bunu bilmiyordu lakin yakın zamanda oda öğrenecekti.

Mahalleye yerleşeli bir ay olmuştu .
Ama bu zaman zarfında serseriliğinden ödün vermeden kendine doğru gelen herşeyi yapmaya devam ediyordu .
Babası oğlunu kendi eliyle bu hale getirmenin verdiği pişmanlık omuzlarına  ağır geliyordu .

Zamanı da Ali'ye hiç anlatmamışdı
Rabbini peygamberini kitabını .
Ali' ye her yanlışında doğruyu göstermek yerine onun  bu yanlışılıyla gurur duymuştu.
Yaptığı yanlışı bugün kendi eliyle meyvesini topluyordu .
O yanlışlar büyümüş koca bir meyve ağaçı gibi meyve vermeye başlamıştı.
Kendi eliyle o ağaca su vermişti.
Ali'yi her yanlışında gurur duyarcasına sırtını sıvazlamasıyla.
Babası geç olsada doğru yolu bulmuştu.
Bir zamanlar gençliğine güvenen baba yoktu gençlik gitmişti .
Şu an sadece Ali'yede bunun farkına vardırmaya çalışıyordu.
Bir akşam üzeri Ali'yi karşısına alıp okunusmak istedi .
Ali'ye sesledin

Baba;Ali oğlum salona gelir misin?

Ali; nevar yine ya (diyip salona geldi)

Baba: oğlum yaşın kaç oldu biraz kendini düzelt kendine çeki düzen ver .

Ali:off yine mi aynı sohbet beni bir sal ya
Moruk ben memnunum halimden

Baba: oğlum çocukken yeteri kadar destek olamadım doğru yolda yürümene
Bende sen gibi gençliğin verdiği güvenle herşeyin altından kalkarım sandım lakin gençlik gitti yaptığım yanlışlar benle kaldı. Sende biraz kendine çeki düzen versen diyorum.

Ali;off susya ne yane senin gibi namaz mı
Kılım ben gencim bana birşey olmaz sen namazını kıl bana karışma .

Baba:oğlum yapma!!
Ali bir hışımla yerinden fırlayıp kapıyı babasının yüzüne vururcasına kapatıp odasına geçti .
Odasından telefonunu ve sigarsasını alıp
Kendini evim dediği sokağa attı.

İstanbul'u çok bilememesine rağmen kendi gibi bir kaç serseri arkadaş edinmişti.
Telefonunu çıkarıp arkadaşını aradı

Ali:nerdesin pederle atıştık gel beni al
Kafaları çekelim.

Arkadaşı; olur kardeşim geliyorum .
Diyip telefonu kapattı .
Biraz zaman geçtikten sonra arkadaşı geldi .
Aliyide alıp sahil kenarına geçtiler .

Ali ;oğlum birşeyler alsaydık canım sıkkın diyorum beni sahile getiriyorsun.

Arkadaş; yaw alim sen kardeşini tanımamışsin bir ayda ben nevaleleri aldım  .
Ali ; öyle desene be oğlum getir demlenelim ozman

Uzun bir gecenin ardından zil zurna olan Ali arabanın koltuğunda sızıp kalmıştı.

Değişik bir sesle kendine geldi .
Bu ses ne sesi idi duydugu sesin etkisi ile sağa sola baktı ama birşey yoktu arkadaşı ona bakıp noldu lan

Ali;hiç kendindeysen beni eve Bırak dedi
Ali gelen ses aklından çıkmıyordu.
Çok fazla takılmadan aman neyse ney boşver diyip evin yolunu tutmuştu.