Yılın başında kendime buradan bir takım sözler verdim ve bu yılı elimden geldiğince verimli geçirmeye çalışacağımı söyledim. Lakin bazen işler kontrolünüz dışında gelişebiliyor. Hiç bahane üretmeyeceğim bir yerden sonra miskinliğe yenildim ve burayı boşladım. Ancak şu son zamanlarda yeni bir hikaye için kollarımı sıvadım. Eğer rol modelim olan Garfield'dan vazgeçebilirsem wattys'e sağlam bir kitapla geleceğim. Ancak şimdilik bu konuda detayları saklamakta fayda var. Uzun süre sonra neden buradasın hayırdır? diyenleriniz varsa...
Valla yalan yok biraz wattpad'e sitem etmek için buradayım. Yıl sonunda tam onuncu yılımı burada doldurmuş olacağım. Dile kolay koca bir onuncu yıl. Bu sene için bir şeylerden ümitliyken birde ne göreyim? Wattpad'ten ahanda şöyle bir mesaj...
Siz şimdi bu mesajı böyle görünce bir yerde belki haklı bulabilirsiniz ama ben bunu ilk görüşte şöyle okudum.
Ee! Durun böyle olunca gözyaşım pıt tabi...
Burada onlarca güzel insan tanıdım, acısıyla tatlısıyla hayatıma dolaylı ya da doğrudan dokunmuş olan sayısız insan değdi bu platform sayesinde. Hem kitap okumayı hem de yazmaya teşvik etti sayısız insanı. Bazılarınız belki de benim gibi buradan ömürlük dostlarda edindi. Bazılarınız büyüdü büyüdü kocaman yazar oldu, bilemiyorum. Ama şu bir gerçek ki ne olduysa iyi ki de olmuş. O insanlarla olan anılarımın bir çırpıda yarın itibariyle gidecek olsa da bu yeni döneme merhaba, eski döneme elveda serzenişimi kayıt altına almak istedim. Bu elbet bir son değil ama onca yıl burada olunca insan bir duygulanmıyor değil, ben yine uğrarım arada buralara. Orada bir yerlerde beni okuyan biri var mı bilmiyorum ama sanada küçük bir teşekkür etmek isterim değerli okur, üşenmeden her satırı gözünle okuyup bana eşlik ettiğin için minnettarım. Ama merak etme, bundan sonra daha sık görüşeceğiz.
YOU ARE READING
İsimsiz Hikaye (ŞİMDİLİK)
Non-FictionŞimdilik boş bir beyaz sayfayım. Beni yazılarla donatmakta, gereksiz görüp buruşturup atmakta senin elinde olacak...