P- 2
ကိုညိုမောင် ကတော့ ဇက်ကြောဆွဲ အနှိပ်ခံရင်းကနေ စည်သူ ပေါင်သားလေးကို မထိတထိကိုင်ကာ ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်ရင်း မနက်ဖြန် သူ့ယောက်ဖကို စားလို့ရရန် နည်းလမ်းရှာ နေတော့သည်...
ယောက်ဖ မနက်ဖြန် ကျားကျွန်းဘက်သွားကြမယ်
ခရမ်းချဥ် စိုက်ခင်းတွေ သွားကြည့်ကြမယ် ဖရဲဦးတွေလည်း
တော်လောက်ရင် ဖရဲသီးတွေ စားရတာပေါ့ ..လိုက်ခဲ့ရမလား ယောက်ဖ မမတယောက်ထဲ ကျန်ရစ်မှာပေါ့
ရပါ့မလားမင်းလိုက်ချင်ရင် ဆိုင်က ကောင်မလေးတယောက်
ခဏ လာနေခိုင်းလို့ ရတာကွား...အ့ဆ်ို လိုက်မယ်ဗျား...
မနက်ဖြန်အတွက် စိတ်ကူးယဥ်ပျော်နေလေပြီး
ကြွင်းမအောင်း တွင်းမခို ရသေးတဲ့ သူ့လီးကြီး
လရည် မထုတ်ရကြားတဲ့ လီးချောင်းကြီး သေစမ်း ယောက်ဖ
မနက်ဖြန်ကြရင် ဖင်ကွဲပြီးသာမှတ်ပါ...ကိုညိုမောင် သူ့ရင်ထဲမှာပဲ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကြုံးဝါး နေတော့လေသည်။
(......)မိုးညိုမြို့ရဲ့ အနောက်ဘက် ရေနက်ကွင်း မြေပြန့်လွင်ပြင်
ကိုင်းကျွန်းမြေနုတွေ တသီတတန်းကြီး ရှိကြပါတယ် ထိုအထဲ
ဧကရာချီ ပိုင်ထားတဲ့ ကိုညိုမောင် တို့ မိဘလက်ငုတ် ကိုင်းမြေ ဧကပေါင်း များစွာ ရှိပါတယ်...ကျားကျွန်းရွာ အနောက်ဘက် တမျှော်တငေး ကျယ်ပြန့်တဲ့
ယာမြေကိုင်းမြေ ကြီးဟာ ခုချိန်ဆို ငရုပ်.ပြောင်း.ခရမ်းချဥ်.
ဖရဲ ပဲမျိုးစုံ စိုက်ခင်းနဲ့ စိုပြေစိမ်းလန်း ကျောက်စိမ်းလွင်ပြင်
ကြီး ဖြစ်လို့နေပေါ့....ဆိုင်ကယ်ပေါ် ယောက်ဖကို တင်ရင်း ကိုင်းတောယာခင်းထဲ
မောင်းချလာပါသည် အလည်ပတ်လျှောက်ကြည့် အပြန်သီးနှံ
ဆွတ်ခူးရင်း ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်ပေါ့...ထိုအကြောင်းပြချက် ခိုင်မာတာက သူ့ယောက်ဖကို လူမသိအောင် ညာခေါ်ထုတ်ပြီး အုပ်ပစ်ရန်ဖြစ်လေသည်။ လူသူမနီး ဆိုပေမဲ့ ပေါ်ဦးပေါ်ဖျား ကိုင်းခရမ်းတွေ စတင်ဆွတ်ခူးလေပြီးမို့ ယာခင်းတွေထဲ အလုပ်သမားတွေရှိပါသည်..