Uyan Berceste
Sen yokken yaşamaya layık gördüğüm iki kadeh
şarabım kaldı
Sen renginde, beyaz bir şarabım var
Böyle yalnızken, sensizken, cahilken ruhumun tabutu ayaklanıyor
O da terk ediyor beni
Dön, kaybolalım, altında yoksan dünyanın üstüne getirir yine bulurum seni
Ve biliyor musun Berceste
Sen kaybolsan benden
Bir mürekkebin içinde yeniden ayaklansan
Bir romana sığdırsalar bizi
Kader yine evinde buluştururdu ikimizi
0
