Carmen. - Kunigiri

9-

Bundan sonra final yapmayı düşünüyorum uzatmadan yarın veya yarından sonra bitiririm herhalde- Aklıma gerçekten fikir gelmiyor çünkü çok uzun bir fic değildi zaten.

.

chigiri arkadaşları odasından çıktıktan bir kaç dakika sonra rahatlayarak derin bir nefes alıp verdi. "Keşke kunigamide gelseydi, özledim onu." diye söylendi kendisi.. açıkçası biraz hayal kırıklığına uğraşmıştı ama tabii daha sonrasında olacakları bilememişti o yüzden üzgün hissetmesi doğal olarak hakkıydı.

Biraz daha bir şeyler düşündükten sonra kafasını dağıtmak istedi ve tekrardan uzanır pozisyonuna geçip kafasını yastığına gömdü ve doktordan hemen çıkmak için sabır dileyerek gözlerini  kapatıp kendisini uykuya bıraktı.

uyumasından bir kaç saat geçmesiyle Chigiri daha fazla güneş ışığının üzerine çarpmadığını hissetmişti, kısaca akşam olmuştu yakında bir şeyler yemesi gerektiği için yattığı yerde yavaş yavaş doğruldu ve gözlerini ovmaya başladı.

"saat kaç oldu acaba.. bir şey yazmışlar mıdır merak ediyorum ama gerçekten çok üşeniyorum."
diyerek yattığı yerde doğrulurken etrafına bakındı, gerçekten de karanlık olmaya başlamıştı bu yüzden usulca yatağından kalkıp ışığı açtı ve tekrardan geri oturmuştu ki kapı tıklanma sesi duymuştu. Umduğu gibi doktoru gelmişti.

"Chigiri bey, daha iyi oldunuz mu? en son sabah kontrol etmiştim sizi"

"Evet daha iyi oldum teşekkür ederim"

konuştuklarından bir kaç dakika sonra doktor chigiriyi tekrardan muayene etmişti ve yarın öğlen evine dönebileceğini söylemişti. Chigiri ise diretmeden sessizce dinlemişti doktorunu. Bir süre sonra muayene bitmişti ve doktor çıktıktan sonra bir kaç saniyeyle bir hemşire elinde yemek ile içeriye girmişti.

"yemek getirdim, lütfen yiyin ki midenize iyi gelsin doktorunuz rica etti."

"Teşekkür ederim."

Hemşire chigirinin teşekkürü ile gülümseyip odadan çıkmıştı. Chigiri oyalanmadan yemek tepsisini önüne alarak yemeğini yemeye başladı. Açıkçası mükemmel bir yemek olmamıştı onun için ancak evet midesine iyi gelmişti. Yemeği bitirdikten sonra ilacını içti ve tepsiyi geri  masaya koyarak kendisini tekrardan yatağa bıraktı.

"bugün gerçekten çok uykuluyum nedenini  ne kadar anlamasam da.."

chigiri bir kaç kere daha söylendikten sonra başını yastığına yaslamıştı ve tekrardan gözlerini kapatarak kendisini uykuya bıraktı.

Chigirinin uyumasıyla birlikte aradan saatler geçmiş, hatta sabah olmuştu.
Ve sonunda o bekleninen an oldu, kunigami kapının dışına geldi, kapıyı bi tıklayıp tıklamamak arasında kaldıktan kısa bir süre sonra chigiriyi uyandırmamak için tıklamamaya karar verdi.

Yavaş yavaş kapıyı açaraktan içeriye girdi kunigami. Usulca yürüyerek Chigiriye aldığı hediyeyi Chigiri'nin yakınındaki masaya koydu ve karşısında bir süre dikildi.

Biraz daha dikildi.. en sonunda dayanamayarak fırsat bu fırsat dedi ve onun üzerine ağırlık vermemeye çalışarak eğildi. Bir kaç saniye daha bekledikten sonra kendisine küfür savurup yüzünü Chigiri'nin yüzüne yaklaştırdı ve hafifçe dudaklarını onunkilere değdirdi.

utanarak kendisini geriye çekme niyetindeydi ki, Chigiri'nin gözleriyle kendilerininki buluştu.. Bu daha da utanmasına sebep oluyordu ama buna rağmen hala Chigiriyi öpen bir pozisyonda duruyordu. Hala bakışırken bu işin ne zaman sonlanacağını düşünürken Chigiri kunigamiyi kendisine biraz daha yaklaştırdı ve tekrardan dudaklarını buluşturdu. Kunigami de chigiriye hafiften tutunmaya başladı düşmemek için. Bir kaç dakika sonrasında öpüşmeyi sonlandırdılar ve kunigami yavaş yavaş chigirinin üzerinden kalktı.