Zeynep ve kerem in konuşmasından iki gün geçmişti ama hala birbirleri ni gormediler ..
Ama taki
Cihan : kızım akşam ahmet lere yemeğe gidiyoruz
Zeynep : neden?
Cihan : sizin için biraz konuşuruz hem
Zeynep : neden vazgeçmiyorsunuz baba
Cihan onu duymamis dan geldi
Aksam zeynep çok şık beyaz elbise ni gitmişti ..
Ve kerem lere gelinmisti.
Ve hemen hosgeldin faslı gectikden sonra yemeğe gectiler ve
Cihan : eee oğlum nasılsın
Kerem : iyiyim cihan amca siz
Cihan : bende iyiyim ama artık baba de nede olsa evlenecek siniz
Ve o sirada zeynep ve kerem in suratı düşer
Yemek bittikten sonra büyükler otururken gençler kerem in odasina geçmişti ve zeynep kerem in odasını çok merak ediyor du
Kerem : geç otur şöyle
Zeynep : tm kerem biz napicagiz
Kerem : hangi konuda
Zeynep : evlenme konusunda diyorum
Kerem : bilmiyorum ya
Zeynep : basimiza açtıkları derde bak ya
Kerem : ama iyi tarafı birbirimiz tanidik
Zeynep o sırada hafif gülümsedi
Zeynep ler eve gelmiş ti yatağa ni yattinda kerem in ona " iyiki tanışmışiz" demesini düşüyorken birden uyukaldi ...
Kerem zeynep i düşüyor du ama ne hissettiğini nasil hissettiğini bilmiyor du hep ondan nefret ediyordu hemde başka ne diye düşünüyor ken uyur
Kerem kalktığında ona bir telefon gelir ve can in geleceğini duyar ve cok mutlu olur
Zeynep ise kalktığında onada bir telefon gelir o da yagmur du o da geri dönüyor du ve mutluydu
Aksam her ikiside havaalandan çıkarken birbirlerine bakarlar kizgin bir şekilde
Yağmur : önüne baksana
Can : sen önüne asil
Yağmur : off be senle hiç ugrasamiycam
Can : of tm yaa
Arkadaşlar hikaye yi burda kesiyorum Üzgünüm :(
Ama ipucu kerem e birsey olabilir galiba öyle düşünüyorum neyse diğer bölümde görüşmek üzere ....
