Fenomen Ve Hayran

1.BÖLÜM(İLK YAZIŞMA)

Hepinize merhaba arkadaşlar!" Evet yine bir video girişi yeni huzur bulma şeklim ve yeni bir linç yağmuru. Youtuber birisi olarak bu işin zor olduğunu söyleyebilirim. Bu arada sen kimsin diye sorarsanız ben Asena, Asena Yılmaz yaklaşık üç milyon takipçim var. Derin ve huzurlu bir iç çektim ve konuşmama devam ettim "Bugün sizinle yemek yapacağız menümüz de hazır hemen sayıyorum öncelikle karnı yarık yapıcam ve tabii yanında pilav umarım ev halkı zehirlenmez" Malzemeleri hazırladım "Haydi bismillah başlıyoruz ilk patlıcanları pişirelim"

Patlıcanı pişirmeye bıraktım ve kıyma sote gibi bir şey yapmaya başladım yaklaşık on beş dakika sonra biraz yanık kokusu gelmeye başladı "Has siktir yanıyor bu" Acele ile patlıcanı aldım "Neyse yanmamış bir şey yok" Patlıcanın içini açıp kıymayı koydum birazcık fırında pişirip çıkarttım. "Evet şimdi pilavı yapalı­­-" Telefona gelen bildirimi görünce laflar boğazımda kaldı bilinmeyen numaradan mesaj gelmişti mesaj da "Yemek yaparken ayrı güzelsin" yazıyordu video kaydını durdurup telefona baktım ve kendi kendime konuşmaya başladım "Siktir bu kim lan beni nasıl görüyor?" Ailem değildi emindim onlar iki ya da üç saat sonra eve döneceklerdi bundan da emindim bende mesaj yazdım "Sen kimsin beni nasıl görüyorsun?" Biraz endişelendim ellerim neden bilmiyorum ama titriyordu normalde kolay kolay korkmazdım ama şimdi korktum. Sonunda yazdı ama yazdığı şeyle daha çok tedirgin oldum.

"Korkunca da güzelsin" Yazmıştı neydi bu eşek şakası falan mı eğer öyleyse komik değildi "beni nasıl görüyorsun sen?" Yazdım insandık biz sihirli güçleri olan varlıklar değildik beni nasıl gördüğünü bunu nasıl başardığını aklım almıyordu derin nefes aldım "Kimsin sen?" yazdım. Anında cevap geldi "Hayranın." Bu hayranlık değil sapıklıktı resmen. Bir bildirim daha geldi "Her videonu izledim Asena her fotoğrafına baktım çıkardığın şarkıyı her gün dinledim" Fazlasıyla şaşırdım yaklaşık iki yıldır youtuber olmaya çalışıyordum hayranlarım olsun istedim ama istediğim bu değildi şu an çok saçma bir şey yaşıyordum fazla saçma cringe ama maalesef yaşanıyordu bunlar bir süre yazmadım sonra titreyen ellerimle yazdım "Sapık mısın?" Bir an gülmeye başladım sapık mısın komik olmuştu ama olsun. Bildirim gelince gülüşüm yok oldu "Gülmek sana yakışıyor" Sebepsizce bacaklarım titremeye başladı normalde bu hallerimi görsem abart kanka derdim ama şu an bu tepkileri veriyordum. Bende yazdım "Kimsin lan sen?" gördü ve "İnsan hayranına böyle der mi hiç ayıp" Sinirlerim bozuldu ve ufak bir kahkaha attım "Hakkedene böyle canım" Yazdım canım saçma oldu ama silmeme zaman olmadan attığım masajı okudu "Canın yesin seni" BU NEYDİ NEDEN BÖYLE CRİNGE BİR ŞEY YAŞANIYORDU Kİ BURDA. Ne yazacağımı bilemedim ve ekrana baktım ve bildirim geldi "Neyse iyi geceler sana güzelim" Saçma bir şekilde hoşuma gitti. "Sana da" dedim. Yemek yapmaya devam ettim ve ailem eve döndü. Birlikte yemek yedik yemekten sonra odama gittim ve bilinmeyen numara tekrar yazdım. Evet korktuğum halde yazdım.

"Hey bilinmeyen numara" Salak mıydım ben sanırım evet. Beş dakika sonra cevap geldi "Efendim güzelim" bana niye güzelim deyip duruyordu neyse konumuz bu değildi. "Bana ne zaman kim olduğunu söyleyeceksin?" cidden kim olduğunu merak ediyordum. Gelen cevapla şok oldum "Sen ne zaman istersen eve şok olunacak bir şey değildi ama ben şok oldum. "Mesela yarın olur mu?" hayır diyeceğini düşündüm ama demedi "Nerede saat kaçta?" şaşırmıştım sonra "Yarın saat 13:00'da taksim meydanda" yüzünü çok merak ediyordum zaten net kısa tipsiz bir şeydir ben bunları düşünürken "Tamam yarın görüşürüz" kalbim hızla atmaya başladı. Her şey çok hızlı gelişti belemiyordum bende "görüşürüz" yazdım ve yatağa uzandım telefonla oynarken uyuya kalmışım. Ertesi sabah uyandım duş aldım kahvaltımı ettim ve hazırlanıp çıktım. Taksime meydana vardım ve birisi "Asena" diye etkileyici bir tonla bana seslendi arkamı döndüm ve karşımda gördüğüm şeyle şok olmam bir oldu karşım boyu en az 1.95,esmer,middle part saçı olan bir çocuk bana en sevdiğim çiçek olan pembe lale demeti uzattı. Bu insan değil afetti kaslı uzun boylu haliyle her kızın hayaliydi. Dudaklarımdan "Bilinmeyen numara" diye bir mırıltı çıktı. Sırıttı ve "Adım Batuhan" dedi kalın sesi ile. Şok olmuştum "Memnun oldum" dedim titreyen sesimle. Birlikte bir kafeye girdik. "Batuhan kimsin sen?" diye saçma bir soru sordum ama o sakince cevap verdi "Senin hayranınım tabii biraz takıntı oldu benimki" ellerim titriyordu "Beni dün nasıl gördün evdeyken" kafam çok karışıktı "Seni korkuttuysam özür dilerim ama" dedi ve duraksadı "Ama?" dedim ama neydi Batuhan neydi.

"Ama artık bir şekil de sana yazmam lazımdı yoksa iyice takıntılı bir insan olacaktım" bana bakarken gözleri parlıyordu gözleri yeşildi aynı bir orman gibiydi "Beni nasıl gördün korktuğumu güldüğümü yemek yaptığımı" dedim. Verdiği cevapla dondum "Mutfak camından gözetledim" dedi nasıl yani der gibi baktım "Ben sana iki yıldır aşığım seni daha çok görebilmek için geçen sene senin karşındaki apartmana taşındım" dedikleri beni şoka sokuyordu. "Ne?" diye sade bir tepki verdim bana bakarak güldü "Her zaman izledim seni evet biraz sapıkça ama yaptım" uzun süren şoktan sonra konuşmaya başladım "Neden karşıma çıkmadın neden gelip Asena sana aşığım demedin" cidden niye demedi ki "Sen o zamanlar reşit bir kız değildin Asena ben şu an 21 yaşındayım sen daha yeni 18 oldun nasıl çıkacaktım karşına" haklıydı nasıl çıkacaktı ki. "Şimdi çıktın" dedim hafifçe kıkırdadı çene kasları çok belli oluyordu etkilenmemek elde değildi "Evet artık reşitsin artık sana aşık olmamda sakınca yok" dedi ama kalın sesine rağmen çok nazik konuşuyordu. "İstersen artık buluşup konuşabiliriz" dedim bunu duyunca parlayan gözlerle bana baktı "Gerçekten mi?" diye sordu "Evet gerçekten" dedim. Masanın üstünde olan elimin üstüne elini koydu "Çok teşekkür ederim Asena" dedi gülümsedim "Bir şey değil" dedim yaklaşık bir saat sonra kalktık ve evlerimize gittik. Evde biraz mesajlaştık ve yatma vakti gelince yattım. Ertesi gül ful görüntülü konuş-tuk ve yazıştık o bana iltifat etti bence teşekkür ettim. Ondan sonraki gün onun evine gittim birlikte kurabiye yapıp film izledik baya eğlendim sonra geç olduğu için eve dönüp üstümü değiştirip yattım.

(1 AY SONRA)

Yine Batuhan'la birlikteydim 1 ay boyunca hep görüştük ve yakınlaştık hala bana aşıktı ve bende ona aşık olmaya baş-ladım ve bugün söyleyecektim. "Batuhan sana bir şey demem lazım" Batuhan dikkatle bana baktı ve "Dinliyorum" dedi. Heyecanlı bir nefes alıp konuşmaya başladım "Batuhan ben sana aşığım" diye tek nefeste söyledim şok içinde bana baktı "Harbi mi?" dedi ve ayağa kalktı "Evet" dedim Batuhan beni oyuncak bebek gibi kucağına alıp döndürmeye başladı. "Batuhan sakin ol" dedim ve güldüm. Durdu beni yere indirdi ellerimi tutup "Sevgilim olur musun Asena Yılmaz?" dedi heyecanla. Neşeyle "Evet olurum" dedim ve gülümsedim. Evet sonunda onun yıllardır benim ise günlerdir beklediğim o an gerçekleşti. Sonunda sevgiliydik sonunda beraberdik.