promise me

hoofdstuk 1 - mama

~ evi ~

Ik loop de trap af als ik in de keuken al een hele bult met vaat zie liggen. Ik neem een flinke zucht als ik tot de conclusie kom dat het nog steeds niet beter gaat met mama sins het overlijden van papa. Ik begin met de vaat wetende dat Emily hier met een halfuur al voor de deur staat. Emily is er altijd voor me en wilt me altijd helpen in welke situatie dan ook en ik hou echt van dat meisje. Mama noemt haar haar tweede dochter. Emily helpt ook vaak in het huishouden en helpt me met al mijn mentale dingen die ik aan me hoofd heb. Ik weet dat iedereen zo ze'n problemen heeft en het voelt daarom zo stom dat ik nu iedere keer mensen om hulp moet vragen puur omdat ik het nodig heb in deze tijden. Ik heb inmiddels de helft van de vaat klaar.

Ik kijk naar de klok en zie dat er al een kwartier aan tijd weg is en ik loop naar boven om me nog een beetje klaar te maken voordat Emily hier is. Ook al kan het haar vrij weinig schelen, ik wil er gewoon niet bij lopen als een of andere versleten zak. Ik probeer echt over het feit van papa's overlijden heen te komen maar ik maak me nog meer zorgen om mama dan om mezelf. Ik vind het gewoon lastig om te beseffen dat die vrouw nu zonder iemand naast zich moet wakker worden en niet meer de lieve complimentjes krijgt die ze normaal krijgt van een verloofde die elke dag en nacht naast dr staat.

Ze heeft wel altijd alle lieve briefjes die papa op het aanrecht lag bewaard voordat hij in de bus naar werk stapte. Ik heb inmiddels een witte top met een blauwe spijkerbroek aangedaan en loop met me haar in een knot naar beneden. Ik begin alvast een broodje voor mama te maken zodat ik die zometeen naar boven kan brengen samen met een glas verse jus. Ik zie in de la het bakje liggen met alle lieve briefjes die papa elke ochtend achter liet voor mama. Ik pak het bakje en klik het open en pak er een briefje uit. "Hey lieverd, bedankt voor de broodjes en succes op werk! Ik hou van je!" Terwijl ik het briefje in me handen hou voel ik een traan over me wang. Zo'n persoon had nooit mogen gaan. Papa was al me inspiratie en ging altijd naar hem toe als iets niet goed ging of als iets niet wou lukken. Papa zou altijd zeggen "soms willen dingen nou eenmaal niet kleintje. Er is nog een hele wereld voor je, maak je geen zorgen om de kleine dingen." Ik doe het briefje terug in het bakje en leg het bakje weer terug in de la als ik de bel hoor gaan.

Hee Emily! Zeg ik als ik haar met een glimlach op haar gezicht zie staan op het stoepje.

~ Emily ~
Hee schat! Hoe gaat het met je? Ik weet dat het niet altijd goed gaat met Evi maar toch vraag ik t elke keer opnieuw als ik langskom. Evi vindt het overlijden van haar vader maar moeilijk te accepteren, wat ik snap maar ze vindt het ook lastig om het aan te geven wanneer het niet goed met haar gaat.

~ Evi ~
Het gaat prima hoor! En met jou? Ik loop met Emily naar binnen terwijl zij de deur achter ons dicht doet. Ik ga ondertussen in de keuken verder met het ontbijtje van mama. Emily gaat aan een barkruk zitten kijkend naar wat ik aan het doen ben. Na een minuutje of 10 ben ik klaar met het ontbijtje van mama. Ik ga eventjes naar boven het ontbijtje naar mama brengen hoor! Vertel ik Emily.

~ Emily ~
Is goed schat. Zeg ook maar gelijk dat ik hier ben om te helpen! Terwijl Evi knikt en naar boven loopt loop ik alvast naar het aanrecht om te beginnen aan de vaat. Der moeder heeft de hulp nodig..