Küçük Hayallerim

2.Bölüm

Otobüsten eşşek zoruyla kalktım. Başım çok dönmüştü her an düşebilirdim.Otobüsten inmiştim şükür ki. Tam adımımı atarken ayağım ayağıma takıldı ve ben düşecekken biri belimden tuttu ve  kucağına düşmüştüm. Yüzünü göremiyordum siyah şapkası onun yüzünü kapatıyordu ama gözleri bana ben ona bakıyordum, Bi-Bi dakika kokusu çok tanıdıktı,kokusu dört bir yanımı sarmıştı. Yaklaşık bir dakika öyle kalınca üzerinden kalktım.Arkamı döndüğümde kimse yoktu, çok takılmadan evin yolunu tuttum hava kararmak üzereydi ablam beni merak etmiş olmalı ki telefonumu açtığımda gördüğüm mesaj yığınıyla şaşırdım eve az kaldığı için yağmurun kollarına kendimi bıraktım, biraz üşümüştüm çünkü dizimin biraz üstünde siyah etek, üstüme mavi bol sweatshirt,üstüme kapüşonlu sweartshort giymiştim kafamda kulaklık ve kombinim uzun ve düz saçlarımla birleşince çok güzel duruyordu.Evin anahtarını çantamdan alıp kapının deliğine sokacakken ablam kapıyı açtı.Beni korkar gözlerle izlerken"kızım neredesin sen onca kez aradım seni niye açmıyorsun sen beni ne kadar korkuttuğunun farkında mısın? "dedi. Anahtarı masaya koydum" Bişey olmadı abla kurs çıkışı arkadaşlarımla cafe'ye gittik iki olurduk kalktık bende otobüste uyumuşum"dedim. "Tamam ablacım mutfakta yemek hazırladım aç mısın?"dedi.Bende hemen "Tabii ki açım" diye üzerine atlayıp sarıldım."Ben üstümü değiştirip geliyorum" dedim. "Tamam bekliyorum o zaman" deyip gülümsedi.Hemen üstümü değiştirip aşağı indim"Geldiiiim"dedim."Hoş gelmişsiniz Eda hanım bakalım bugün gününüz nasıl geçti"diye sordu." Yani diğer günlerden pek bir farkı yoktu diyebiliriz"diye kıkırdadım."Senin işler güçler nasıl" dedim."İyi işte bugün Bi hastam vardı küçük Bi kız çok tatlıydı o da hastanede kalıyordu iyileşince çıkışını yaptık"dedi." Aaa sevindim"dedim ve yemeği önüme koyduğu gibi yemeye başladım. Ablam"kız dur boğulan şimdi yavaş ye" diyerek beni uyardı ama uyarmasına rağmen devam ettim. Bi anda aklıma bişey geldi ve gelmesiyle elimde ki kaşık yere düşmüştü.