O olay üstünden 8 yıl geçmişti. Ben bu 8 yıl boyunca yalnız yaşamayı öğrenmiştim. O olaydan sonra hiç kurda dönüşmedim bu da beni biraz olsa rahatlamıştı. O gece çok kan gördüğümden bayılmıştım. Kana fobim olduğunu o gece çok güzel bir şekilde anlamıştım. Uyandığımda yatağımda yatıyordum üstüm değiştirilmiş banyom yaptırılmıştı, küçük bir bebek gibiydim resmen, bir den aklıma babama benzediğim an gelmişti. O korkuyla yataktan fırladığım gibi aynanın yanına koştum. Aynaya baktığımda, normaldim saçlarım, gözlerim, vücudum eski haline dönmüştü ve o an mutlu olmuştum. Mutluluğum uzun sürmedi annem ve adamın öldüğü yere yani oturma odasına gittiğimde her şey normaldi sanki dün gece burda annem ve annemi öldüren adam ölmemişti sanki. Bu düşünceler aklımdan telefonumun çalmasıyla gitti. Arıyan Mertti. Mertle küçüklüğümden beri arkadaştık ve ayrılmamıştık. Zil sesinden bıktığım için telefonu açtım. Açtığım anda kulaklarım sağır oldu resmen Mert öyle bi bağırmıştiki ben bile korkmuştum
"Allahını cezası NERDESİNNN" diye bağırdı "Bağırmasana kulağım sağır oldu burda" dedim "Onu bunu boşver de kapıyı aç zahmet olmassa" dedi "Kapının önüne ne ara geldin lan" dedim "2 saatten beri burdayım. Aç ulan kapıyı DONDUMM BURDAA" dedi bağırarak. Telefonu kapattıp kapıyı açtım, Mert içeri girmeden önce omzuma sert bir şekilde vurdu "Aaaa!! Napıyon lan AYI!"diye bağırdım" Ayı deme anısı var "dedi alaycı bir ses tonuyla. Ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi, girdiği gibi mutfağa yöneldi. Elindeki poşeti mutfağın tezgahın üzerine bıraktı, içinden simit ve meyve suyu çıkardı. Meyve suyunu görünce yüzümü buruşturdum. O siyah poşetten başka şeyler bekliyordum. Merte meyve suyunu göstererek "Bune şimdi" dedim Merte somurtarak bana bakıyordu "Ne bekliyordun acaba" dediğinde hafifçe sırıttım."Aklından geçenleri akşama sakla" dedi, ben kabul etmek zorundaydım. Mert le kahvaltımızı yaptık ve hazırlanıp dışarı çıktık. Dışarıda boş boş gezdikten sonra Merti küçük çoçuk gibi evine bırakıp, eve gelmiştim. Eve geldiğim de yemek yemeden yatmak istemiştim, kafamı yastığa koyduğum anda uyumuştum.
Koşuyordum. Kocaman ormanda yalnız başıma, bir ses yankılandı "Sen benimsin BENİM!!" bu sözler de neydi. Korkmuştum "Sen bu dünyaya ait DEĞİLSİNN!" dedi bu da ne demekti bir anda karşımda takım elbiseli bir adam belirdi korkudan yere düşmüştüm. Bana doğu eğilerek şunu söyledi yüzünü bile göremediğim adam "Bu bedene sahip çık insan" "Yakında BENİM olucak olan bedene SAHİP ÇIK" dedi. Korkmuştum yatağımdan korkuyla zıpladım terle içindeydim hemen yatağımdan kalkıp banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra uyumak istemedim, tekrar aynı rüyayı görmekten korktum ve uyumadım
