Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𖦁
İgor'u oldum olası sevmezdim. Ailesiyle beraber buraya taşındıkları zaman onun için gerçekten üzülüyordum çünkü kasabada soyları yabancı olduğu için dışlandıklarını ve o zamanlar küçük yaşımdan dolayı anlamadığım birkaç şey daha yaşadıklarını duymuştum annemden. Fakat İgor pek mazlum uslu bir çocuk değildi ve bunu göstermekten hiç geri kaldığı bir zamanı hatırlamıyordum. Bana da şimdiye kadar hiçbir faydası dokunmamıştı elbette. Bunu bilirken sırf beni çıldırtmak için ortaya attığı birkaç şeye tav olup buralara gelmek benim tam bir enayi olduğumu gösteriyordu işte. Kedimi burada gördüğünü, kurda kuşa yem olacağını ve benim de oturup zırıl zırıl ağlamamı söylediğinde onunla her zamanki gibi kavga etmiştim. Onunla hep kavga ederdim ama sazan gibi ona inanıp oltaya atladığım ilk seferdi.
