1.Bölüm

52 4 1
                                    

Annemin ölümü üzerine dedemin akıl sağlığı iyice bozuldu.bu sabah kolumdaki sigara izlerini görünce delirdi.ona bunları kendisinin yaptığını söyleyince üzerime gelmeye başladı.artık bu kadarına dayanamazdım.
-dede kendine gel.20 yaşında koskoca kızım ben!bana el kaldıramazsın.bütün bu yaptıklarını acına ve yaşlılığına veriyorum.artık yollarımızı ayırma vakti geldi.rahatına bakabilirsin.
-git de sokaklarda sürt birkaç gün.belki aklın başına gelir.
Hırsla odama çıktım.çantama eşyalarımı doldurup yanıma paralarımı aldım.aşağılık moruk!bakalım ben olmayınca ne yapaaksın bakalım bu koskoca evde?!?aşağı indiğimde yüzüne bile bakmadım.onun da pek umursar bir hali yoktu zaten.kapıyı yavaşça kapattım.yıllarca kafamda tasarladıklarım olmuştu işte..ama ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.belki binlerce kez geçtiğim sokaklaran geçerken saf saf bakınıyordum.ayaklarım beni kitapçıya sürükledi.
-meraba uğur abi!
-hoş geldin gamze..oldu mu bu defa?
-evet sonunda zincirleri kırabildim.
-sana da bu yakışırdı zaten.artık ayaklarının üzerinde durma vakti gelmişti zaten.bugün izinlisin,git kendine ev bul.
Bunları beni cesaretlendirmek için söylediğini biliyordum.
-tamam abi.hadi görüşürüz!
Uğur abi hayatımda örnek aldığım sayılı insanlardan biridir.annem yıllar önce bir iş bulup başımın çaresine bakmam gerektiğini söylediğinde aklıma ilk kitapçıda çalışmak gelmişti.son derece heyecanlı gece hayatımdan sonra burası benim için durak gibiydi.3 yıldır burada çalışıyordum,gecede barda elektro gitar çalıyordum.benim gibi birine nasıl güvenip dükkanı emanet edebiliyor hala anlayabilmiş değildim.doğru ya ben ikiyüzlü pisliğin tekiyim.ona da sevimli yüzümü göstermiş olmalıydım farketmeden.
Sokaklarda boşboş dolanmaktan sıkılıp bizim bara girdim.birkaç sızmış liseli ve Çapa'dan başka kimse yoktu.Çapa,barmen aynı zamanda en yakın arkadaşımdı.doğrusu tek arkadaşımdı.hemen bir birayla yanıma geldi.
-selam moruk!dedim
-selam dostum.sen ne iş?sabah sabah takılmazdın bize..
-evden ayrıldım.belki senin bildiğin kiralık ev vardır.
-bizim serserilerin eskiden kaldığı eve git.orası tam sana göre,hem buraya da yakın.
-kovuldukları eve mi?
-evet.hey Gam!baksana şu arka odada bir kaç eşya var,bak istersen.
-sağol moruk.sonra bakarım.
Çapa'nın yarım saatlik tarifinden sonra evi zar zor bulabildim.baya eski bir evdi.apartmanı süzerken 2.kattaki çocuğu farkettim.sırıtarak ona bakıyordum.karanlık saçları ve mavi gözleri vardı.dikkatlice baktığımda dudağında pirzing olduğunu farkettim.çekici biriydi ve çok yakışıklıydı.boşluğa bakıyordu.yarım saattir onu ozlediğimi farketmiş olacakki bakışlarını gözlerime sabitledi.kendime engel olamadan gülümsedim o da bana.sonra gitti.uzun bir süre kendime gelemedim.şimdi o uhteşem varlık benim komşum mu olacaktı?

Mor DüşlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin