Bir gün önce
İstanbul
Gözlerimi araladığımda elim hemen başıma gitti.Başım çatlıyordu.Dün gece Cemre evde tek olduğu-Daha doğrusu korktuğu- için sabaha kadar görüntülü konuşmuştuk.
Gözlerimi ovalayıp yatakta doğruldum.
Elim yatağımın yanında duran komidine uzandı.Telefonumu açıp bildirim gelip gelmediğine baktım. Arama veya mesaj yoktu.Telfonumu geri komidine koyarken aralık duran kapıdan annemi aradım.Odalarımız karşılıklı olduğu için onun odansının içini görebiliyordum.Ama annem yatakta yoktu.Belki aşağı katdadır diye düşünerek takmadım.Yatakta biraz oyalandıktan sonra Ayaklanıp aşağı kata indim.Annem burdadır diye düşünmüştüm ama yoktu . Gidip lavabonun kapısının önünde durdum."Anne?"dedim hafifçe tıklarken.Ama çıt yoktu.
Mutfağa ilerlerken bir kağıt ilişti gözüme.İlerleyip kağıdı elime aldım.Annemdendi.Hemen göz gezdirdim.
Dalga ben markete gidiyorum annecim evde süt bitmiş.Sana pankek yapıcağım gelince.Kalkınca beni ara:)
Hafifçe gülümsedim.Hemen Yanımda duran ev telefonuna uzandım.Hemen annemin numarasını girip,aradım.Ama meşguldü.Kaşlarımı çatıp tekrar aradım.Meşguldu.Tekrar,tekrar ve tekrar ardım.Tam beş kere aradım ama hala meşguldü.Hemem üst kata gidip telefonumu aldım. Annemm yazısına tıkladım.Meşguldu.İstemsizce aklıma kötü senaryolar gelmeye başlamıştı bile.Başımı sanki bunları kovmak için sağa sola salladım.Ve tekrar annemi aradım.Meşguldu.Artık kafayı yiyecektim.Hızlı adımlarla kapıya ilerdim.Askılıktan Hırkamı alıp omuzlarımdan geçirdim.Kapıyı açtığımda beni çok kötü bir hava karşıladı.İstemsizce irkildim.Vakit kaybetmeden şemsiyeye uzandım.Ayakkabılarımı ayağıma geçirdim ve hızlaca hırkanın şapkasını kafama geçirip sitenin kapısına ilerledim.O sırada sitemizin yöneticisi olan Hasan abiyle karşılaştım.Biraz yavaşlıyıp kafamla selam verdim.Oda bana karşılık verip gülümsedi."Hasan abi annemi gördünmü ulaşamıyorum."dedim hemen.Oda hemen "hayır" dedi.İçimdeki kötü senaryolar horon tepmeye başlamıştı bile."Tamam sağol Hasan abi,kolay gelsin"dedikten sonra arkama bile bakmadan siteden çıktım.Kaldırımda seri adımlarla ilerlerken telefonumu cebimden çıkardım.Sonra yine Annemm yazısına tıkladım .Hadi anne dedim içimden aç şu telefonu lütfen! Sonra telefon açıldı hemen"Anne!"dedim telefona"Arıyorum açıyormuyorsun sana bişey oldu diy-"Anneme ait olmayan bir ses duyuldu."Alo!siz Gülcan Yıldızın kızısınız sanırım.Anneniz bir kaza geçirdi.Özel Peran Hastanesi'ne gidiy-"Gerisini duayamadım telefon elimden kaydı ve yerle buluştu.Telefondan "Alo! Alo!"seslerini umursamadım.Sadece dudaklarımdan güçsüz bir fısıltı döküldü."Anne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DALGA
HumorAnnesin Ölümü ile hayatı alt üst olan Dalga burdaki tüm sevdiklerini bırakıp İzmir'de yaşayan teyzesinin yanına yerleşme kararı alır.Sadece Teyzesi ile Sakin bir hayat isteyen Dalga başına geleceklerden habersizdir.